...

Standaard worden in ons land geneesmiddelen voorgeschreven per doos. Van dat algemene principe wil CD&V af door voor antibiotica, opioïden en psychofarmaca te werken met preciezer voorgeschreven doseringseenheden. Door niet langer te grote dozen af te leveren aan de patiënt, wil CD&V voorkomen dat er geneesmiddelen ongebruikt achterblijven of later onoordeelkundig - zonder bijkomend advies van arts of apotheker - worden gebruikt door de patiënt. Als het van kamerlid Nawal Farih afhangt, vermelden artsen op het voorschrift steeds de exacte hoeveelheid antibiotica, opioïden en psychofarmaca zodat de apothekers op hun beurt de exacte hoeveelheid aan de patiënten kunnen afleveren. Op het voorschrift vermeldt de arts de juiste posologie en de noodzakelijke (maximale) gebruiksduur. "Het voorschrijven per tablet zal vermijden dat patiënten te grote verpakkingen en medicatie mee naar huis krijgen terwijl de behandeling dit niet nodig acht", zegt Farih. "Door de gezondheid van de burger te beschermen en voorop te stellen, zelfmedicatie te voorkomen, direct of indirect de socialezekerheidskost en de kosten voor de patiënt te verkleinen en verspilling tegen te gaan, zijn we ervan overtuigd dat we met dit wetsvoorstel bijdragen aan een betere zorg." Het herverpakken of fractioneren van medicatie is ook nu al niet helemaal onbestaande in ons land. Een regel die sinds 2015 van kracht is, verplicht de apotheker om sommige geneesmiddelen die in openbare apotheken worden afgeleverd, per eenheid aan te rekenen aan de patiënt. Deze verplichting is momenteel enkel van toepassing op bewoners van rust- en verzorgingstehuizen en rustoorden voor bejaarden. De toenmalige regering voerde de regel in als een besparingsmaatregel. Wordt de regel volgens het CD&V-voorstel uitgebreid dan moeten apothekers er volgens de Wet op de geneesmiddelen van 1964 voor zorgen dat in het geval van directe aflevering of verschaffing aan de patiënt een kopie van de bijsluiter met het geneesmiddel wordt afgeleverd. "De bijkomende administratieve belasting voor de apotheker vereist een minimale vergoeding voor de aflevering en de bijkomende kosten verbonden aan het verpakken en het bijvoegen van een kopie van de bijsluiter. De veiligheid van de patiënt moet ten allen tijde gegarandeerd worden", verduidelijkt het CD&V-kamerlid. "Dit wil zeggen dat wanneer een patiënt het exact aantal voorgeschreven tabletten in een niet-originele verpakking meekrijgt, alle gegevens zoals voorzien in de Genees-middelenwet duidelijk worden vermeld." Onder meer de naam van het geneesmiddel, het lotnummer, de vervaldatum en de naam van de firma die het geneesmiddel op de markt brengt, moeten worden voorzien." Nawal Farih verwijst naar enkele buitenlandse voorbeelden om de voordelen van het wetsvoorstel duidelijk te maken. In 1998 besliste de regering van het Verenigd Koninkrijk de verpakkingen van paracetamol te verkleinen tot maximaal 32 tabletten per verpakking in de apotheek en 16 tabletten op plaatsen buiten de apotheek. Onderzoek toonde nadien aan dat de ingreep een impact had op het aantal zelfmoorden. In de elf jaar na de wetswijziging telde het land 43% minder suïcides dan voorspeld. In Frankrijk liep tussen 2014 en 2015 een experiment waarbij bepaalde apotheken in plaats van voorverpakte geneesmiddelendoosjes van 14 antibioticapillen de patiënt de exacte hoeveelheid voorgeschreven tabletten meegaf. De conclusie van het experiment was dubbel: de verspilling van antibiotica verminderde en het had een positief effect op het correct naleven van de behandeling. In de Verenigde Staten is het afleveren van geneesmiddelen per eenheid al sinds de jaren zestig de norm in ziekenhuizen. In het Verenigd Koninkrijk geldt als regel dat de hoeveelheid medicatie nodig voor een behandeling op het voorschrift moet worden vermeld. Krijgt de apotheker een voorschrift waarop deze gegevens ontbreken, dan probeert hij de voorschrijvende arts te contacteren. Lukt dat niet, dan maakt hij op basis van zijn professionele bevoegdheid zelf een afweging over de hoeveelheid geneesmiddelen die hij zal meegeven. De hoeveelheid mag niet meer zijn dan wat geschikt is voor vijf dagen behandeling. Is de apotheker, door een gebrek aan informatie, niet in staat deze afweging te maken, dan stuurt hij het voorschrift terug naar de voorschrijvende arts.