...
Een nootachtige smaak en een stevige 'bite'; zo wordt het eten van waterlinzen beschreven. Volgens onderzoekers van de Nederlandse universiteit zijn de groene plantjes hartstikke gezond, zitten ze bomvol vitaminen en mineralen, en zijn ze rijk aan eiwitten. Ook is de opbrengst per hectare zeer hoog; omdat de plant zich razendsnel vermeerdert kan het wekelijks worden geoogst. Hiervoor is slechts een klein laagje water met wat meststoffen nodig, zonder bestrijdingsmiddelen of extra licht. Doordat de teelt maar weinig oppervlakte nodig heeft, zien experts eendenkroos als één van de gewassen die de impact van klimaatverandering kunnen verminderen. Onderzoekers van de Wageningen University kweekten zelf eendenkroos en onderzochten het uitgebreid op mogelijke ziekteverwekkers, pesticiden en andere schadelijke stoffen. Daarnaast namen vrijwilligers deel aan een proef om het gewas te testen op verteerbaarheid en eventuele gezondheidseffecten, die allemaal positief bleken. Een uitdaging blijft echter de verpakking en houdbaarheid. Daarom wordt er nu gedacht aan verwerking in diepvriesblokjes. Naast soep, quiche en stamppot kan eendenkroos mogelijk ook worden verwerkt in salades, pesto, ravioli en groenteburgers. Hoewel eendenkroos in Europa nauwelijks wordt gegeten, vonden onderzoekers een verwijzing naar het gewas in een Nederlands kruidenboek uit 1644. In Aziatische landen, waaronder Thailand, Vietnam en Laos, is het daarentegen al langer een bekend ingrediënt in de keuken.