...
Op onze website artsenkrant.com kan u een artikel terugvinden dat aan de hand van een expo in Gent (in 2014) inzage gaf in leven en werk van Fellini, met extra aandacht voor zijn dromen. De officiële website van de feestelijkheden rond de verjaardag, fellini100.beniculturali.it/, biedt naast een overzicht van de talloze evenementen die gepland waren/zijn wereldwijd ook een blik op de expo in Rimini. Op de aparte website van deze tentoonstelling, mostrafellini100.it, wordt onder andere de relatie van Fellini met zijn geboortestad in de verf gezet.De expo vindt plaats in het Castel Sismondo, een onderdeel van de toekomstige site waar het Fellini Museum zal huizen. Rimini waar Fellini zijn eerste 20 levensjaren vertoefde, ademt zijn films uit. De brug over de Tiber en diverse piazza's herkent u uit Amarcord, op de piazza Malatesta ziet u het circus uit I Clowns verrijzen. Net buiten de stad in Gambettola vindt u op het platteland het huis van zijn grootouders waar een belangrijke scène van 8 1/2 werd opgenomen 'De wereld als een droomachtig circus' luidt de titel van een knappe presentatie/viering rond de 100ste verjaardag van Fellini in het Istituto Italiano di Culturo in Oslo. Die kan u volledig bekijken op YouTube. Een professor van de Universiteit van Bergen vertelt er hoe Fellini de wereld als een circuspodium zag. Die metafoor komt letterlijk tot uiting in zijn film I Clowns uit 1970.Weinige regisseurs lieten zo een nalatenschap na in het alledaagse leven. Hoeveel Italiaanse restaurants kregen niet de naam La Dolce Vita of Otto e mezzo. De professor definieert het predicaat Fellinesk als grotesk, radicaal, erotisch, gigantisch en fantastisch. Onwaarschijnlijk hoeveel andere filmmakers hij beïnvloedde. Denken we maar aan de exuberante kleuren en vrouwen in de films van Pedro Almodóvar of de bevreemdende sfeer van de films van David Lynch. Die laatste exposeerde in 2018 in opdracht van de Fellini Foundation in Sion 12 grote litho's gebaseerd op de eindscène van 8 oe. Alleen al het basisgegeven van Otto e mezzo werd talloze malen gekopieerd. Geïnspireerd door een writer's block, maakte Fellini met 8 oe dé film over film. In Gouden Palmwinnaar All That Jazz van Bob Fosse fungeert het hoofdpersonage net als bij Fellini als het alter ego van de regisseur. Met Stardust Memories maakte Woody Allen een soort parodie van 8 oe. La Nuit Américaine van François Truffaut draait helemaal rond het maken van een film. Minder evident op het eerste gezicht is hoe Terry Gilliam voor Brazil de mosterd haalde bij zowel Orwell als Fellini. Herbekijk beide films en u ontdekt talloze parallellen in de droomscènes. In de vroege jaren 1990 had Fellini bijna samengewerkt met de belangrijkste nu nog levende regisseur, Martin Scorsese. Die laatste verklaarde aan La Repubblica: "Fellini had een reeks scripts klaar over hoe een film tot stand komt. Eentje over de producer, een ander over de acteur en nog een over de cameraman. Van al die scripts zou hij een Fellini-film maken." Scorsese noemt 8 1/2 een van zijn favoriete films aller tijden. Ook hij speelde leentjebuur bij Fellini net als zowat alle grote Amerikaanse regisseurs uit de jaren 1970. Francis Ford Coppola leende zelfs Fellini's trouwe filmcomponist Nino Rota en liet hem The Godfather componeren. Ten slotte zijn ook heel wat van zijn landgenoten schatplichtig aan het oeuvre van Fellini. De beste Italiaanse regisseur van de voorbije 20 jaar, Paolo Sorrentino, wordt vaak verweten dat zijn films te veel lijken op werk van Fellini of Visconti. Zo ook La Grande Bellezza. Die film wordt niet geheel onterecht beschouwd als een La Dolce Vita van de 21ste eeuw. La Grande Bellezza, zo zou je de hele nalatenschap van Fellini kunnen omschrijven. Buon compleanno, Maestro !