'Elke generatie artsen kijkt anders naar problemen'

Drie generaties artsen die elk vanuit hun eigen blikveld een bijdrage willen leveren aan de lokale politiek. Voor Ide was het een bewuste keuze: "Elke generatie kijkt anders naar problemen, signaleert verschillende knelpunten in de maatschappij en formuleert daar een eigen antwoord op. De tijd is veranderd en er doen zich andere moeilijkheden voor dan tientallen jaren geleden. Daarom vinden we in onze partij dat een diverse lijst belangrijk is." Van Melkebeek bevestigt deze eigen kijk op de maatschappij: "Jongeren worden geconfronteerd met moeilijkheden waar ouderen minder voeling mee hebben. Zo wil ik meer een focus leggen op initiatieven die mentaal welzijn promoten en toegankelijker maken. Ik merk onder mijn leeftijdsgenoten dat daar nood aan is. Maar ook het preventieve aspect, dat kan echt beter en daar wil ik een rol in spelen. Op gemeentelijk niveau kan ik vanuit mijn expertise een duidelijk plan vormen. Ik heb Louis (Ide, red.) gecontacteerd, omdat onze ideeën overeenkomen en ik als jong persoon een waardevolle bijdrage kan leveren aan de verjonging van de partij." De Man, de oudste van het stel, mikt op zijn beurt op een plek in het bijzonder comité voor de sociale dienst. Volgens hem sluiten de bevoegdheden van het comité dicht aan bij zijn expertise als huisarts. "Ik ben ruim 45 jaar huisarts geweest en ken de mensen uit onze gemeente goed. Ik weet welke noden er zijn, omdat veel mensen mij nog altijd als vertrouwenspersoon zien. Daar kan ik een verschil mee maken." Een arts die met zowel één been in de politiek als het werkveld staat, vormt een brug tussen de twee werelden en kan in het politieke speelveld specifieke maatschappelijke noden naar voren brengen. Maar daarbij bestaat altijd het risico dat de neutrale setting waarin een arts met zijn patiënten communiceert verstoord raakt. Dat benadrukt ook De Man: "Om die reden heb ik mijzelf tijdens mijn carrière als huisarts nooit politiek uitgelaten tegenover mijn patiënten. Voor mij betekent dat een rem op de relatie die ik met hen heb, zeker als vertrouwenspersoon. Ik heb mijzelf tot nu toe dus altijd politiek op de vlakte gehouden en nooit deelgenomen aan politieke campagnes of uitlatingen. Ook met collega's praatte ik nooit over politiek." Van Melkebeek vult De Man aan: "Uiteraard is het voor een huisarts anders dan voor een klinisch bioloog, maar bij mij op het werk wordt er veel over politiek gepraat. Mijn collega's weten dat ik me verkiesbaar stel en dat is voor niemand een probleem. Overigens ben ik overtuigd van het feit dat je politiek en patiëntencontact strikt gescheiden moet houden. Een arts is een meerwaarde voor de politiek, maar de politiek mag je arts-zijn niet bereiken." "Ik stoor me aan collega's die hun wachtzaal volhangen met affiches van hun partij", zegt Ide. "Daarmee komt de neutrale werking van een arts in gevaar. Patiënten zien je als vertrouwenspersoon en voor mij persoonlijk zou het moeilijk zijn om in een professionele setting politiek kleur te bekennen. Zorg moet neutraal zijn." Dat een medische achtergrond een troef is voor een politieke carrière, wordt door alle drie onderschreven. De rationele en wetenschappelijke vorming komt goed van pas, maar nog belangrijker is dat een arts weet wat er leeft in de maatschappij. "We zitten als wetenschapper niet in een ivoren toren, maar zijn makkelijk benaderbaar", zegt Van Melkebeek. "We hebben voeling met wat er leeft in de maatschappij en komen met veel mensen in aanraking. In België zijn artsen toegankelijk en daar moeten we ons voordeel mee doen. Als je maatschappelijk geëngageerd bent raad ik het iedereen aan om politiek betrokken te geraken. Je kan er veel energie uit halen." Daar is Ide het mee eens: "Als je maatschappelijk betrokken bent is de politiek de ideale setting van waaruit je dingen kan veranderen. Je kan vanuit de partij collectief zaken gaan pushen en bouwt over de partijgrenzen heen goede banden op met artsen verbonden aan andere partijen. Als artsen onder elkaar laten we ons niet remmen door politieke idealen." De Man benadrukt daarnaast dat elke arts iets kan leren van zijn patiënten. "Ik kwam jarenlang bij veel mensen over de vloer en heb veel van hen geleerd. Al die ervaringen wil ik mee de politiek innemen, waarmee ik een positieve bijdrage kan leveren."