...
De getuigenis van dr. Indeherberge is des te opmerkelijker omdat zijn patiëntenbestand voor 80% bestaat uit (jongere) sporters en topsporters (*), en voor 20% uit een klassieke eerstelijnspopulatie. Men zou dus verwachten dat hij op die 80% consultaties sportgeneeskunde vooral onbezorgde patiënten zag opdagen. Niet zo. "Sporters waren zeer angstig en hadden veel vragen", zegt hij. "Konden ze wel aan trainingen deelnemen? En wat konden ze buiten hun sportactiviteit doen om niet ziek te worden? Ze waren immers bang om hun carrière in de mist te zien gaan. Al helemaal omdat er in de pers berichten verschijnen over longschade op langere termijn. Ook vanuit die jonge groep kreeg ik dus veel telefoontjes en vragen naar videoconsult. Het ging hen minder om de angst voor hospitalisatie en overlijden dan bij mijn 'gewone' patiënten, maar hun bezorgdheid was opvallend." Dr. Indeherberge herkent zich ook in de ongerustheid van zorgverleners over het infectierisico bij hun naasten. "Natuurlijk was het voor mezelf spannend. In onze groepspraktijk werd één collega volledig in beslag genomen door zijn taak als CRA in het grootste woonzorgcentrum van Limburg, een tweede collega was een tijdje buiten circulatie wegens zwangerschap en onze vierde arts is pas afgestudeerd. Ik heb dus veel patiëntcontacten gehad. Maar toch was ik bezorgder om het infectierisico van mijn vrouw, kinderen en ouders. En ook om de patiënten. Zeker omdat ik in het woonzorgcentrum PCR-tests ben gaan afnemen. Ik had meer angst om die ouderen te besmetten dan om zelf besmet te worden. Dat is des mensen, zeker? Je voelt je meer verantwoordelijk voor anderen dan voor jezelf." (*) Dr. Indeherberge is officiële arts van de Pro League en de KBVB