In juni krijgen de syndicale artsenverkiezingen hun beslag. Met een zesdelige reeks trapt Artsenkrant de kiescampagne op gang. Daarbij kunnen we niet naast de vaststelling dat steeds minder artsen hun stem uitbrengen op een doktersvakbond. Vijf jaar geleden ging het over amper 23% van het medisch korps. Hoe kan daaraan iets gedaan worden? In deze reeks geven een aantal belangrijke stakeholders uit de gezondheidszorg hun visie op de manier waarop artsen aan het Vlaamse en federale gezondheidsbeleid kunnen participeren. In de vierde aflevering komen het Riziv en AADM aan bod.
Riziv - Pedro Facon
...
Het Riziv steunt voor het beheer van de gezondheidszorg op heel wat partners via een uniek overlegmodel. Het wil het belang van deze 'co-constructie' benadrukken. De samenwerking zal alleen effectief zijn als ze voldoende representatief is. Het Riziv roept artsen op om deel te nemen aan dit proces. Het overlegmodel maakt deel uit van het DNA van het Riziv en de fundamenten van ons socialezekerheidsstelsel. Het Riziv heeft de ambitie om het overlegmodel te laten evolueren - met meer transversaliteit en meer in lijn met de gezondheids(zorg)doelstellingen. Er is een nieuw strategisch kader nodig. Welke plaats is er voor overleg per sector? Recent nog bespraken de leden van het overleg artsen-ziekenfondsen de mogelijkheid tot een interne hervorming.Het model van conventies moet evolueren. De Algemene Raad van het Riziv heeft de administratie en de verzekeringsinstellingen gevraagd om de discussie op gang te brengen. Het Riziv vertrekt van het principe dat als een thema impact heeft op een partij, die betrokken moet zijn bij het beleid via vertegenwoordiging. Het is dan ook belangrijk dat er een goede opkomst is bij de komende artsenverkiezingen zodat de stem van het werkveld duidelijk is. Vandaag voelt het werkveld zich soms onvoldoende betrokken. De juiste kandidaten moeten opstaan - iedere arts moet tussen de kandidaten iemand hebben in wie die zich kan vinden. Er is een ondervertegenwoordiging van jonge artsen en vrouwen. Het Riziv zoekt naar nieuwe manieren om de betrokkenheid te verbeteren voor alle zorgverleners. De vertegenwoordigers moeten hun werkwijze kunnen evalueren en aanpassen aan de evoluties en wensen van hun achterban. De administratie wil het proces zo goed mogelijk faciliteren. Vergaderingen werden op vraag van vertegenwoordigers 's avonds georganiseerd om die te kunnen combineren met een praktijk. Vandaag is er meer aandacht voor work-life balance. Kan het in de toekomst meer online en gedurende de werkdag?Het Riziv wil artsen en andere zorgverleners met verschillende profielen blijven samenbrengen op de momenten die hen passen en nog meer evolueren naar transversale samenwerking, zoals dat ook in het werkveld het geval is. Het beheer van de gezondheidszorg is inderdaad gestoeld op een uniek overlegmodel. Voor de Alliantie Artsenbelang - Domus Medica (AADM) moet dat overlegmodel blijven bestaan. Het is de hoeksteen van een gezondheidszorg met ruimte voor zorgverstrekkers en patiënten. Maar het overlegmodel moet ook evolueren. We kunnen een breuklijn vaststellen rond het begin van de eeuwwisseling. Afgestudeerde artsen na 2005 zijn overwegend vrouwelijk. Rond 2005 gingen we ook van cure naar care en naar de quintuple aim - met als vijfde doelstelling het welzijn van de zorgverlener. Dat heeft veel te maken met de invulling en de organisatie van het werk. Die is anders dan 20 jaar geleden. De representativiteit binnen het Riziv moet mee evolueren. Sinds 2014 ben ik de enige vrouw die in de regel aanwezig is op de artsenbank. Het aantal vertegenwoordigers jonger dan 50 jaar is op één hand te tellen. Vele vertegenwoordigers zijn al op pensioenleeftijd. De late uren, de lange vergaderingen, de lijvige documenten die kort tevoren beschikbaar komen, belasten de work-lifebalans. Volle agenda's, veel discussies met weinig impact op werkomstandigheden, weinig inbreng van evidence: dat maakt het overlegmodel niet hedendaags of deelname eraan aantrekkelijk. AADM is het eens dat er een representatieve vertegenwoordig moet zijn. Maar niet alleen de visie van een artsensyndicaat is van belang. Het is ook belangrijk wie de vertegenwoordiging opneemt. Hebben die personen genoeg affiniteit met de artsen die zij vertegenwoordigen? Weerspiegelt deze groep de mensen op het terrein? Hebben zij voeling met de praktijk doordat ze er zelf instaan? Weten zij wat jij nodig hebt om vlot te kunnen werken? Dat de medicomut al jaren een uitzondering vraagt op het wettelijke vereiste genderevenwicht, terwijl er vandaag meer vrouwen als arts afstuderen dan mannen, maakt dat deze verkiezingen wél gaan over wie het mandaat opneemt. Ook jonge (vrouwelijke) artsen hebben goesting in hun job en willen meebouwen aan het zorgsysteem. Geef hen ruimte binnen de Riziv-organen. De representativiteit voor de andere gewesten en de specialisten die Kartel en Bvas-Absym van AADM vragen, hebben we gehaald. AADM vraagt nu van de andere twee syndicaten een representatieve vertegenwoordiging in hun bestuursorganen en in de Riziv-organen wat betreft leeftijd, geslacht en medische activiteit. Misschien moeten er ook hier regels komen om als representatieve organisatie erkend te worden?