...
Anosmie mag dan nu een veelbesproken onderwerp zijn, toch was het ook voor de corona-epidemie geen zeldzaamheid: volgens studies had ook toen al zowat 19% van de algemene bevolking last van partieel of volledig verlies van de reukzin.Bij personen ouder dan 75 jaar klimt het cijfer naar 80%. Men onderscheidt conductieve en sensorineurale vormen. In het eerste geval bestaat er ergens een fysieke barrière waardoor geurstoffen het reuksysteem niet bereiken. In het tweede geval is er iets mis met het reuksysteem zelf. De belangrijkste oorzaak van conductief reukverlies is allergische rhinitis. De tweede categorie is vooral van postvirale oorsprong. De meeste patiënten die zich met reukverlies aanmelden in de eerste lijn maken het spontaan beter na een paar weken. Alarmsignalen zijn de gelijktijdige aanwezigheid van neurologische klachten of reukverlies dat na zes weken niet verbetert. In zeldzame gevallen is het probleem immers te wijten aan een meningioom of een neuroblastoom van het reukepitheel.Er zijn sterke aanwijzingen (maar geen harde bewijzen) dat het herstel bij sensorineuraal reukverlies kan worden bevorderd door 'reuktraining'. Dat behelst het prikkelen van het reuksysteem met sterke geuren.Bij covid-19 is het reukverlies meestal ernstig en treedt het zeer abrupt in. In de meeste gevallen verdwijnt het spontaan.