Artsenkrant

Huisartsen moeten hun patiënten minder antibiotica gaan voorschrijven. Het aantal patiënten met een antibioticavoorschrift moet met 40% dalen. Dat is de inzet van een nieuwe indicator 'doelmatige zorg'.

"Huisartsen sturen vrijwel geen patiënten meer naar de centra Geestelijke Gezondheidszorg. We gaan ervan uit dat met wachtlijsten van meer dan twee jaar mensen toch niet worden opgenomen. Het is een stukje foutieve aanvaarding."

Quotes verzameld door Geneviève Ostyn

Na afloop van 'Blijf aan Z', een Vlaams-Nederlands project dat inzette op retentie in de zorg, klonk het bij de deelnemende zorg- en welzijnsorganisaties quasi unaniem: "Wij willen meer!" En dus kwam er een opvolger, 'Samen aan Z'.

Kan een zevende staatshervorming een antwoord bieden op toekomstige uitdagingen in de gezondheidszorg? In aanloop naar de parlementsverkiezingen van juni volgend jaar is de eensgezindheid hierover ver zoek. Politici vliegen elkaar alvast in de haren.

Al vele jaren is aids geen dodelijke aandoening meer. Toch blijft het stigma op mensen met hiv nog steeds zeer groot. Een nieuw boek brengt deze problematiek onder de aandacht en pleit voor meer menselijkheid. Auteur is dokter Bea Van Der Gucht. Ze werkte meer dan een kwarteeuw in het hiv-referentiecentrum van het UZ Gent.

Er komen 'flankerende maatregelen' om huisartsen te helpen het antibioticagebruik te verminderen.

"Om het structurele personeelstekort aan te pakken en zorg van topkwaliteit te bieden, moeten we hokjes afbreken. Maximale samenwerking en gegevensdeling is nodig. Naast een transparante, doelmatige en efficiënte inzet van middelen. Wie in de zorg werkt, verdient waardering, steun en een eerlijke vergoeding."

Goed communiceren is een voorwaarde voor een goede relatie tussen arts en patiënt. Een druk bijgewoond webinar van Arts in Nood gaf nuttige tips om dat aan te pakken.

Kun je mensen die zich presenteren met een onverwikkelde acute appendicitis of cholecystitis niet ambulant behandelen? Dat zou bedden uitsparen voor patiënten die daar meer nood aan hebben, zo redeneren prof. dr. Albert Wolthuis en dr. Halit Topal, abdominaal chirurgen in het UZ Leuven.

In oktober maakte de jonge Antwerpse arts Thomas Mathieu indruk als missieleider van de Belgische Economische Missie naar Australië. Thema van de missie was sportgeneeskunde en -technologie, niet toevallig de dada van dr. Mathieu.

De aanpak van urologische urgenties is niet altijd vanzelfsprekend in de eerste lijn. Toch speelt de huisarts een cruciale rol in de triage, screening en opvolging. Prof. Anne-Françoise Spinoit, urologe in het UZ Gent, geeft de hoofdpunten mee van urinestenen, urineretentie, pyelonefritis en prostatitis. Daarnaast vestigt ze de aandacht op twee zeldzame, maar niet te missen urologische presentaties.

Een derde tot de helft van de vrouwen kampt met urineverlies. De vele reclamespots voor inlegkruisjes wekken de indruk dat dit een normaal fenomeen is. Ook mannen kunnen urine-incontinent worden na een prostaatkankeroperatie, of door een overactieve blaas. Bij ouderen is urineverlies de belangrijkste oorzaak van institutionalisering. Nochtans bestaan er effectieve oplossingen en behandelingen.

Eén man op tien krijgt ooit de diagnose van prostaatkanker en 3% van de Belgische mannen zal aan de ziekte overlijden. Toch blijven de meeste prostaatcarcinomen onder de radar. Autopsiestudies leren ons dat 60% van de mannelijke tachtigplussers sterven met prostaatkanker, niet aan prostaatkanker. In de huidige diagnostische, screening- en behandelmethoden staan 'minimaal invasief', 'primum non nocere' en een patiëntgerichte zorg voorop.

Hoewel erectiestoornissen een veelvoorkomend probleem zijn, heerst nog veel onwetendheid over de aanpak ervan. Want, zomaar een pilletje voorschrijven, dat is slechte geneeskunde, volgens prof. Koenraad Van Renterghem, diensthoofd Urologie in het Jessa Ziekenhuis en internationaal erkend expert in het domein. Welke reflexen moeten we dan wel hebben in de oppuntstelling en behandeling van erectiele disfunctie?

Antiretrovirale middelen hadden aanvankelijk tot doel de hiv-infectie te behandelen en de levensverwachting en -kwaliteit van hiv-patiënten te verbeteren. Als de viruslast dankzij de behandeling al minstens zes maanden onmeetbaar laag is, is er geen risico meer op overdracht van het virus (undetectable = untransmittable).

Aan tafel gaan met jonge kinderen kan uitdagend zijn. Maar wanneer maakt moeilijk eten deel uit van een voorbijgaande fase in de ontwikkeling van het kind en wanneer gaat het echt om een eetprobleem? We spraken met Naomi Zammattio van de Gezinspraktijk in Mechelen.

Deze herfst haalden sommigen niet alleen het spook van een recessie weer boven, maar spraken zelfs over stagflatie! Wat betekent dit allemaal voor beleggers?

In 2016 besliste Volkswagen als eerste volumemerk om veel sneller dan gepland over te schakelen op elektrische aandrijving. Dat haast en spoed zelden goed is, bleek bij de lancering van de ID.3. Vier jaar later maakt de ID.7 zijn debuut en die maakt wel een goede indruk.

Het Europees Hof van Justitie heeft een interessant arrest geveld over de vraag of aan een patiënt die een kopie vraagt van zijn dossier een kostenvergoeding mag worden gevraagd.

De Nederlandse marinearts en chirurg Johan Pompe van Meerdervoort (°Brugge 1829, +Brussel 1908) is vooral bekend geworden als auteur van 'Vijf jaren in Japan'. Daarin brengt hij verslag uit van zijn dienstjaren in Dejima, de Nederlandse handelspost nabij Nagasaki. Dr. Pompe doceerde in Japan onder meer geneeskunde en richtte er tevens een lokaal ziekenhuis op. Stof genoeg voor een intrigerend verhaal.

Er zijn maar weinig dokters met een sleeve, hè, lacht dr. Hassanin (44) zijn tanden bloot.

"Wij hebben van kinds af thuis een hond gehad. Dat was zo'n deel van mijn jeugd, dat ik toen die vorig jaar gestorven is, een aandenken aan hem wilde. Dat is mijn tattoo geworden, een kleintje. Maar ik heb heel bewust ervoor gekozen om mijn tattoo te laten zetten op een 'onzichtbare' plek", vertelt Marie, masterstudente geneeskunde.

Haar eerste koffie dronk ze pas twee jaar geleden, maar het was er wel een met impact. Mattie Raick (35) mag zich vandaag niet alleen arts en moeder van vier noemen, maar ook mobiele barista. Sinds oktober rijdt ze met haar bakfiets door Gent en omgeving. Haar missie met Café Roulé? Mensen verbinden boven een heerlijk dampende koffie.