...

Geconfronteerd met een toename van het aantal gevallen organiseerde het Waals Agentschap voor Levenskwaliteit (Aviq), onder leiding van gezondheidsmanager Muriel van Durme, een webinar voor artsen en andere gezondheidswerkers die in contact kunnen komen met deze mijt die, ondanks dat hij slechts 0,3 mm groot is, een ravage kan aanrichten. Hier is een praktische gids voor wat je moet onthouden voor je consult.Typische laesiesTerwijl de incubatietijd drie tot zes weken is voor een primaire infectie, volstaan een tot drie dagen voor een herhaling. "Er bestaat niet zoiets als immuniteit", zegt dermatoloog dr. Dominique Tennstedt. Schurft geneest niet spontaan: het moet behandeld worden.Laesies kunnen kenmerkend en/of suggestief zijn. Typisch zijn zwartachtige, licht kronkelige minigangetjes: "Bevruchte vrouwtjes graven twee tot drie cm per dag in kleine galerijen onder de huid en laten daarbij eitjes en uitwerpselen achter", vervolgt dr. Tennstedt. Aan het einde van een gangetje zijn mijten soms te zien als kleine zwarte driehoekjes (V-vormen, 'delta sign') met een dermatoscoop (die je vervolgens kunt schoonmaken met water). Andere signalen zijn pruritus, knobbeltjes en krabletsels over het hele lichaam, met als voorkeursgebieden: interdigitale ruimtes en handen, polsen, oksels, genitaliën, voeten, enz.Bij kinderen is de diagnose complex omdat de ziekte polymorf is en tot zestig dagen kan duren. Pruritus, knobbeltjes en blaasjes komen vaak voor: "Verrassend genoeg kan het gezicht worden aangetast, evenals de hoofdhuid en vooral de voeten (zolen en rug). In de oksels lijken kleine harde bolletjes op oude insectenbeten, wat heel pathognomonisch is", zegt dr. Tennstedt. Hier zijn een paar mogelijke differentiële diagnoses: diffuse pruritus kan een teken zijn van atopische dermatitis (de ziekte treft een op de vijf kinderen) en noduli, prurigo, Langerhans histiocytose (LH) of mastocytose (hoewel deze zeldzamer zijn). Op de voeten kunnen laesies die lijken op schurft, maar zonder groeven, het gevolg zijn van infantiele acropustulose.Therapeutische optiesAanbevelingen"In gevallen waarin veel mensen in de familie besmet zijn of in ernstige, hardnekkige gevallen aarzel ik niet om een lokale en orale behandeling te geven", adviseert dr. Tennstedt. "Bovendien kan postscabiësjeuk lang blijven bestaan. Corticosteroïden kunnen worden gebruikt, maar alleen na de twee scabiësbehandelingen, niet tegelijkertijd.""Het succes van de behandeling hangt af van de educatie van de patiënt", benadrukt Muriel Van Durme. Patiënten kunnen van streek zijn door het nieuws van hun ziekte, gestrest door alle dingen die ze moeten doen... en dus maar half luisteren. Maar de aanbevelingen zijn essentieel: "Je moet je behandeling nemen + de omgeving behandelen + zorgen voor profylaxe voor contacten... binnen 24 uur!"Muriel Van Durme vestigt de aandacht op gevallen van contact tussen beste vrienden die bij elkaar thuis slapen, in studentenmilieus, cohousing, op kot,... En dr. Tennstedt herinnert ons eraan dat scabiës vaak een soa is: "De locatie van de eerste laesies geeft de plaats van besmetting aan: als het op de genitaliën zit, is het waarschijnlijk te wijten aan seksueel contact. Als het op de voeten zit, is het omdat je thuis op blote voeten loopt, dus het hele gezin kan er last van hebben."