...
Ik zit verdiept in een boek. Wolf. Ik moet het verdere verloop nog doorlezen maar het doet me denken aan twee consultaties van de voorbije weken. Het betrof beide jongens van vijftien die opgenomen waren op de afdeling kinderpsychiatrie. (...) Ze hebben elk hun verhaal en in hun hoofden dwalen wellicht donkere gedachten die zich zo moeilijk laten lezen. Zijn we ook niet vaak geremd om ons eerlijk uit te drukken en te vragen wat we nodig hebben? Alsof het volwassen worden het kinderlijke in ons de mond snoert en we plots met een rem op leven. (...) Ik weet dat u in deze tijden misschien eerder wakker ligt van transparantiecodes en regeringsvormingen. Niettemin is het zo verrijkend naar de echte verhalen van onze patiënten te luisteren die elk hun eigen boek aan het schrijven zijn.