Het goede nieuws is dat het bestaan van attesten, voorschriften en andere documenten geen gevolg zijn van één of andere natuurwet. Het is mensenwerk en dat impliceert de mogelijkheid om papieren tijgers in de artsenpraktijk af te schaffen of alleszins sterk te verminderen.
Belangrijke voorwaarde is wel dat alle organisaties aan één zeel trekken. De succesvolle, massaal opgevolgde, actie 'blauwe krokodil' bewijst dat het kan. Ook het verdwijnen van een rits attesten in de kinderopvang (AK 2764) leert dat gezamenlijke inspanningen vruchten afwerpen. Minstens zo belangrijk is de mentaliteitswijziging die stilaan doordringt tot de hogere (administratieve) regionen. Het besef dat het anders kan en moet.
Helaas is er een keerzijde. Zelfs zeer nutteloze documenten doen verdwijnen, vergt heel veel energie, overleg en tijd. Evenzeer een onaangename vaststelling is dat digitaliseren niet noodzakelijk synoniem staat voor vereenvoudigen. Erin slagen het ene document af te schaffen terwijl er ondertussen weer een ander werd ingevoerd, werkt ook erg ontmoedigend. En zo blijft de wildgroei welig tieren.
Rationaliseren is nochtans om meer dan één reden essentieel. Zo moet het (huis)artsentekort ertoe aanzetten elke actieve dokter zo efficiënt mogelijk in te zetten. Artsen zijn opgeleid om klinisch werk te verrichten en om mensen te helpen, niet om papieren in te vullen. Elke enquête wijst in dezelfde richting: de enorme stapel administratie is een belangrijke oorzaak van demotivatie en zelfs van burn-out. Attesten zijn soms trouwens schadelijk voor de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt. Een document niet invullen, kan een agressieve reactie uitlokken en dat is uiteraard niet wenselijk.
Belangrijke voorwaarde is wel dat alle organisaties aan één zeel trekken. De succesvolle, massaal opgevolgde, actie 'blauwe krokodil' bewijst dat het kan. Ook het verdwijnen van een rits attesten in de kinderopvang (AK 2764) leert dat gezamenlijke inspanningen vruchten afwerpen. Minstens zo belangrijk is de mentaliteitswijziging die stilaan doordringt tot de hogere (administratieve) regionen. Het besef dat het anders kan en moet. Helaas is er een keerzijde. Zelfs zeer nutteloze documenten doen verdwijnen, vergt heel veel energie, overleg en tijd. Evenzeer een onaangename vaststelling is dat digitaliseren niet noodzakelijk synoniem staat voor vereenvoudigen. Erin slagen het ene document af te schaffen terwijl er ondertussen weer een ander werd ingevoerd, werkt ook erg ontmoedigend. En zo blijft de wildgroei welig tieren. Rationaliseren is nochtans om meer dan één reden essentieel. Zo moet het (huis)artsentekort ertoe aanzetten elke actieve dokter zo efficiënt mogelijk in te zetten. Artsen zijn opgeleid om klinisch werk te verrichten en om mensen te helpen, niet om papieren in te vullen. Elke enquête wijst in dezelfde richting: de enorme stapel administratie is een belangrijke oorzaak van demotivatie en zelfs van burn-out. Attesten zijn soms trouwens schadelijk voor de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt. Een document niet invullen, kan een agressieve reactie uitlokken en dat is uiteraard niet wenselijk.
