...

Het stond in de sterren geschreven. Alle alarmbellen beginnen stilaan af te gaan. De cijfers stijgen naar onrustwekkende hoogten. Ze zijn nog niet wat we gezien hebben in maart en april. Maar het begint erop te lijken. Ondertussen is er gelukkig een nieuwe regering gevormd. Met Vandenbroucke op het departement Sociale Zaken en Volksgezondheid mogen we misschien hopen dat de aanpak van de coronacrisis wat minder chaotisch en wat meer gestroomlijnd zal verlopen. De eerste Veiligheidsraad kort na het aantreden van de nieuwe ploeg, toonde alvast hoe je helder en duidelijk kan communiceren in een ingewikkeld dossier, zonder te vervallen in al te veel details. Het was een echte stijlbreuk met de wijze waarop de vorige regering onder leiding van Wilmès het aanpakte. Ook de contacttracing is, althans in Vlaanderen, op kruissnelheid aan het komen. In Wallonië zitten ze op dat vlak blijkbaar nog altijd in de prehistorie. Hoeft dit eigenlijk nog te verbazen? In Japan doen ze aan een andere vorm van contacttracing: bronopsporing. Zij proberen verbanden te leggen, links te leggen tussen verschillende hotspots waaruit besmettingen vertrekken. Op die manier slagen ze er toch in om veel efficiënter de echte aantstekers te lokaliseren. Alle open brieven van collegae en andere deskundigen van de voorbije maanden, waarin werd gepleit om de maatregelen drastisch te versoepelen, kunnen, wat mij betreft, in de prullenmand. Ze hebben trouwens over de ganse lijn ongelijk gekregen. De démarche van Annemans, een prof onwaardig, heeft ook heel wat deining veroorzaakt in de media. Het was de spreekwoordelijke druppel. Ze heeft ook heel wat nevenschade aangericht. Het minimaliseren van de cijfers is op dit ogenblik echt wel het laatste waar we nu aandacht aan moeten schenken. Op het vlak van vaccinontwikkeling zitten een aantal universiteiten reeds in de testfase op proefpersonen. Dat belooft. Toch zeggen de meeste deskundigen dat we geen goed vaccin hoeven te verwachten voor de zomer van 2021. Janssen Pharmaceutica heeft vandaag, 13 oktober, trouwens aangekondigd de ontwikkeling voorlopig on hold te zetten, wegens ongewenste 'nevenschade' van een potentieel vaccin. Kortom, de vooruitzichten zijn zeer onzeker. Zet die tweede golf zich door zoals in maart en april, of niet? Hebben we voldoende tools in handen om te vermijden dat IC-units vollopen? Er wordt alvast massaal getest. Zowel door huisartsen, klinieken, triagecentra, en andere. Op zich positief. Maar het moet wel ergens toe leiden. Testen om te testen is geen optie. De scholen blijven vooralsnog grotendeels gespaard van veel onheil. Toch zijn er hier en daar al enkele scholen die getroffen worden. Zoals een journalist van De Standaard stelde: de genomen maatregelen moeten erop gericht zijn om de scholen zoveel als mogelijk te ontzien. De leerachterstand is onmiskenbaar. De eerste lockdown heeft op dat vlak veel schade aangericht. We moeten ten allen prijze vermijden dat dit opnieuw gebeurt. Ook de opening van de hogescholen en universiteiten heeft al heel wat voeten in de aarde gehad. De massale samenscholingen van studenten bij het begin van het academiejaar, die te voorspellen waren, hebben de beeldvorming versterkt dat de jongere generatie zich geen moer aantrekt van de crisissituatie. Natuurlijk, er zijn zeer zeker veel studenten met verantwoordelijkheidszin. Maar de toestanden die we gezien hebben, stemmen toch tot nadenken. Feesten mag, moet zelfs. Hadden de verantwoordelijke rectoren niet scherper moeten ageren? Hadden ze niet strenger moeten toezien op het onvermijdelijke samenkomen van studenten? Mijn algemeen aanvoelen is toch dat België, als het aankomt op het nemen van strenge maatregelen, veel te laks uit de hoek is gekomen tot nu toe, zeker in vergelijking met bepaalde Aziatische landen. Dit heeft zeker een rol gespeeld in de toestand die we nu in oktober kennen. Maar ook de volgzaamheid van de Vlaming of Belg heeft een rol gespeeld. Kunnen we de regel omzeilen, dan zullen we dit niet nalaten. Achterpoortjes zoeken is een nationale sport. Jammer genoeg trekt dit virus zich daar niks van aan. De gevolgen zijn duidelijk genoeg op dit ogenblik. 'You always have to be prepared to the things you never expect', zou het mantra moeten zijn. En dat geldt niet alleen voor de beleidsmakers en virologen, maar voor elke burger met verantwoordelijkheidszin.