Een slanke, performante, helder communicerende overheid... Zou zoiets bestaan? Alleszins niet in dit land. De afgelopen dagen was het weer goed prijs met de communicatie over de nieuwe lay-out van de geneesmiddelenvoorschriften. Want hoe zat het nu? Hoelang mogen oude voorschriften nog gebruikt worden? Eerst was het de beurt aan het kabinet van minister De Block. Oude voorschrift gebruiken = volle pond betalen in de apotheek. Allicht omdat een apotheker op twitter concretiseerde wat dit betekent - in sommige gevallen moet de patiënt duizenden euro's voorschieten - veranderde het kabinet het geweer van schouder. Het was niet zus, het was zo. Er geldt een overgangsperiode.

Uiteraard had het Riziv voordien nog haar duit in het zakje gedaan. In volleerd 'ambtenaarees' spaarde men in een persmededeling de kool en de geit. Misschien zei het Riziv hetzelfde als het kabinet De Block. Misschien ook niet. Tekstexegese bracht niet direct uitsluitsel. Allicht om het gemakkelijk te maken, volgde begin deze week als klap op de vuurpijl nog een persmededeling. Kwestie van wat meer mist te spuien. De voorschriftenperikelen waren het Verzekeringscomité van het Riziv niet ontgaan. En wat bracht dit weer bij? Ach, tussen neus en lippen liet men verstaan dat het allemaal zo'n vaart niet loopt. Oude voorschriften bezigen, is nog wel OK.

Oude voorschriften bezigen, is nog wel OK, klinkt het tussen neus en lippen

Ondertussen raakte bekend dat de Vlaamse overheid 550.000 euro (ja, ja 550.000 euro) veil heeft om een app met voedingsadviezen te ontwerpen. U, beste Vlaming, eet maar best niet te veel wafeltjes... Die zit. En het is dus niet dat er geen centen zijn. Alleen is de vraag of ze niet beter aan goede communicatie besteed worden. Maar ach, hier leggen we een niet-bestaande link tussen een Vlaamse app en een federaal voorschrift. En dus zijn we (foei!) populistisch bezig. Mag niet, dat voedt de antipolitiek. Of is het probleem toch niet eerder de boodschap dan de boodschapper?

Een slanke, performante, helder communicerende overheid... Zou zoiets bestaan? Alleszins niet in dit land. De afgelopen dagen was het weer goed prijs met de communicatie over de nieuwe lay-out van de geneesmiddelenvoorschriften. Want hoe zat het nu? Hoelang mogen oude voorschriften nog gebruikt worden? Eerst was het de beurt aan het kabinet van minister De Block. Oude voorschrift gebruiken = volle pond betalen in de apotheek. Allicht omdat een apotheker op twitter concretiseerde wat dit betekent - in sommige gevallen moet de patiënt duizenden euro's voorschieten - veranderde het kabinet het geweer van schouder. Het was niet zus, het was zo. Er geldt een overgangsperiode.Uiteraard had het Riziv voordien nog haar duit in het zakje gedaan. In volleerd 'ambtenaarees' spaarde men in een persmededeling de kool en de geit. Misschien zei het Riziv hetzelfde als het kabinet De Block. Misschien ook niet. Tekstexegese bracht niet direct uitsluitsel. Allicht om het gemakkelijk te maken, volgde begin deze week als klap op de vuurpijl nog een persmededeling. Kwestie van wat meer mist te spuien. De voorschriftenperikelen waren het Verzekeringscomité van het Riziv niet ontgaan. En wat bracht dit weer bij? Ach, tussen neus en lippen liet men verstaan dat het allemaal zo'n vaart niet loopt. Oude voorschriften bezigen, is nog wel OK.Ondertussen raakte bekend dat de Vlaamse overheid 550.000 euro (ja, ja 550.000 euro) veil heeft om een app met voedingsadviezen te ontwerpen. U, beste Vlaming, eet maar best niet te veel wafeltjes... Die zit. En het is dus niet dat er geen centen zijn. Alleen is de vraag of ze niet beter aan goede communicatie besteed worden. Maar ach, hier leggen we een niet-bestaande link tussen een Vlaamse app en een federaal voorschrift. En dus zijn we (foei!) populistisch bezig. Mag niet, dat voedt de antipolitiek. Of is het probleem toch niet eerder de boodschap dan de boodschapper?