...
Kent u dat zinnetje: "Voorgeschiedenis u welbekend"? Je ziet het vaak op verwijsbrieven of in raadplegings- of hospitalisatieverslagen. Iedere keer zorgt het bij mij voor een kleine stijging van mijn adrenalinespiegel en de daarbij gepaard gaande lichte stijging van bloeddruk, hart- en ademhalingsfrequentie. Het lijkt te zeggen: "Zoek het zelf maar uit!". En al zeker als dit in een verwijsbrief geschreven wordt naar iemand die de patiënt voor de eerste keer ziet. En als dan ook nog eens de medicatielijst gedateerd is, is het beter om gewoon niets te schrijven. Ik vraag me steeds af wat de reden is dat iemand schrijft: "voorgeschiedenis u welbekend". Je zou er gemakkelijkheidshalve van kunnen uitgaan dat de schrijver effectief denkt dat de geschiedenis van de patiënt bij de ontvanger helemaal gekend is. Dat de voorgeschiedenis noteren overbodige info is. Maar zou het toch ook niet een vorm van nonchalance kunnen zijn? Een soort van je-m'en-foutisme? Misschien is de voorgeschiedenis niet even relevant voor iedere specialiteit? Maar wat kan er op tegen zijn om uw patiënt toch een beetje te kennen? Patiënten leggen erg veel vertrouwen in hun arts, alsook in de informatie die gekend is en wordt doorgegeven. Hoe vaak krijg je niet als antwoord op een anamnestische vraag over medicatie of klachten: "Het staat toch in de brief?" of "Staat dat niet in de computer?". Jammer maar helaas. Ondanks een maatschappij met verregaande informatisering blijft medische informatie vaak erg gefragmenteerd en niet op een eenvoudige wijze consulteerbaar. Een elektronisch medisch dossier is in de praktijk vaak niet veel meer dan een ouderwetse fichebak met een hele stapel aan tekstdocumenten die, met wat geluk, in het juiste mapje gestockeerd worden. Hoe kan je aan iemand uitleggen dat het, anno 2025, erg moeilijk is om te achterhalen welke medicatie een patiënt neemt, ondanks het feit dat al deze medicatie elektronisch wordt voorgeschreven? Dit valt alleen maar uit te leggen doordat we in de geneeskunde met informaticasystemen werken die erg 'jaren 90' aanvoelen.Resultaten van onderzoeken moeten gecopy-pastet worden om ze in een hospitalisatieverslag te krijgen. 'Ctrl-c' en 'Ctrl-v' zijn mijn favoriete sneltoetsen. En dat hospitalisatieverslag is dan ook weer een tekstbestand dat op een stapeltje gelegd wordt in datgene wat wij een elektronisch medisch dossier noemen. Een verzameling van letters die woorden vormen en woorden die zinnen maken. Er valt bitter weinig interactieve informatie uit te halen. Hoe goed zou het zijn als informatie rechtstreeks en automatisch zou doorstromen naar een samenvattend verslag? Of dat informatie uit het medisch dossier gemakkelijk kan geanalyseerd worden? Dat er bepaalde parameters in het medisch dossier kunnen worden geselecteerd om bepaalde patronen te vinden? Of dat er misschien artificiële intelligentie op kan losgelaten worden om patronen te vinden die we zelf niet zien? Het lijkt mij dat we nog erg ver af zijn van deze moderne omgang met informatie en medische datagegevens. Dus tot zo lang we daar nog niet zijn, zullen we moeten blijven tekstbestandjes genereren, informatie knippen en plakken, en de voorgeschiedenis van de patiënt navragen en noteren. Want ga er niet zomaar van uit dat die voorgeschiedenis wel zo goed bekend is bij de ontvanger. Dus beste student en assistent in opleiding die bij ons passeert: als ik nog eens een boom opzet over een onvolledig dossier, weet dan "voorgeschiedenis, u welbekend". U bent gewaarschuwd.