...
Feit en fictie lopen in Wie is bang door elkaar. In het stuk treffen we immers een ouder wordend acteurskoppel, vertolkt door Els Dottermans en Han Kerckhoffs die ook in het echte leven een stel zijn, na het spelen van een voorstelling in een theater in de provincie.Tom Lanoye, 61 intussen, heeft er sinds Ten Oorlog een waarmerk van gemaakt om de grote toneelklassiekers naar zijn hand te zetten. Voor Wie is bang inspireerde hij zich op Who's Afraid of Virginia Woolf? (1962) van Edward Albee. Wie is bang is echter geen bewerking, maar neemt Albee's tekst als vertrekpunt voor een heel nieuw stuk.Lanoye doet dat op een ontzettend slimme, virtuoze manier. Hij suggereert dat Denise en Jo, zoals de personages heten, net Albee's stuk hebben gespeeld. Ze zijn in afwachting van Sibel en Soufian, twee jongere acteurs die hen op hun eerstvolgende tournee zullen vergezellen. De keuze is niet toevallig op Sibel en Soufian gevallen: Denise en Jo ontvangen subsidies van de overheid om met jongere acteurs te werken, op voorwaarde dat die een buitenlandse afkomst en liefst ook een kleurtje hebben.De opbouw van het stuk en de verhouding tussen de figuren zijn dezelfde als bij Albee. Lanoye verwerkt er enkele hete hangijzers in die momenteel in de wereld van het theater veel bediscussieerd worden, maar ook daarbuiten zeer relevant zijn: diversiteit, racisme en positieve discriminatie; de omgang met de traditie; de problematiek van het ouder worden;...Wie is bang is echter bovenal een acteerfeest, waarin Dottermans en Kerckhoffs, maar ook hun jongere Nederlandse collega's Dilan Yurdakul en Tarikh Janssen schitteren.