...

In de financiële wereld wordt vaak gezegd dat het verloop van de rente op lange termijn even belangrijk is als dat van de bedrijfswinsten. Dit werd duidelijk aangetoond in de jaren 80 en 90. Laten we een internationale benchmark nemen: de Standard & Poors 500 index van de Amerikaanse aandelenmarkt. Vanaf het dieptepunt in 1982 tot de piek in de zomer van 2000 steeg deze met een factor 7,5. Een uitzonderlijke prestatie! De winststijging had een sterke bondgenoot gevonden: de dalende rente, meer bepaald de langetermijnrente, d.w.z. de rente op tienjarige staatsobligaties. Grofweg daalde deze van 14% naar 6%. Een tegenovergesteld en helaas spectaculair fenomeen deed zich zeer recent voor, in 2022. We herinneren ons allemaal de stijging van de energieprijzen en de inflatie. Die werd gevolgd door een sterke stijging van de tienjaarsrente, aangezien de langetermijnrente grotendeels de inflatie volgt. In België steeg de rente in een mum van tijd van 0% naar 3,2%.Als gevolg hiervan kelderden de rentegevoelige aandelen. Sommige vastgoedaandelen verloren de helft van hun waarde. Een ander zwaar getroffen segment waren snel groeiende technologiebedrijven. De aandelenkoers van Amazon daalde met de helft en die van Tesla met twee derde. De andere factor die beleggers in de gaten moeten houden, is de economische context: stevenen we af op een recessie of zit de economische activiteit in de lift? Het spreekt voor zich dat de winstvooruitzichten voor bedrijven in het eerste geval somberder zullen worden en in het tweede geval rooskleuriger.Objectief gezien wordt dit tot op zekere hoogte gecompenseerd door het feit dat de rente in het eerste scenario normaal gesproken zal dalen, wat positief is voor aandelen, en zal stijgen in het tweede, wat eerder negatief is voor aandelen. Het effect van deze compensatie is echter klein. Het zijn vooral obligatiebeleggers die rekening moeten houden met deze rentetrend.Ook hier hoeven we niet ver terug te gaan om een illustratie te vinden. Op 5 augustus van dit jaar verloor de Amerikaanse aandelenmarkt 3% toen een economische indicator zo zorgwekkend werd geacht dat sommige mensen onmiddellijk - en nogal dwaas - het schrikbeeld van een recessie opriepen. Nu de economische activiteit in de Verenigde Staten redelijk levendig blijft, zou een recessie een noodlanding zijn - een 'crash-landing', zoals men daar graag zegt. De term wordt vooral gebruikt om het einde van een periode van hoge inflatie te beschrijven, zoals nu het geval is.Er werd al vaker gevreesd voor een harde crash-landing, terwijl beleggers eigenlijk hopen op een 'zachte landing'. Deze vergelijkingen spreken voor zich. Een zachte landing is een economie die geleidelijk tot rust komt, zonder schokken voor bedrijven en consumenten, die zich kunnen aanpassen. Het scenario van een zachte landing overheerst al enige tijd. De tekenen van een vertraging blijven echter beperkt, terwijl sommige cijfers iets aantrekken. Economen hebben daarom de schijnwerpers gericht op een ander scenario en een nieuwe uitdrukking: 'no landing'. Geen landing dus - dat begrijpen we. Een eerste factor is dat de economische activiteit niet of nauwelijks hapert. De groei in de VS kwam in het tweede kwartaal uit op 3% (herberekend op jaarbasis), wat als aanhoudende groei kan worden omschreven. De eerste schatting voor de groei in het derde kwartaal was 2,8%, iets onder de consensus van 3%. Gedeeltelijk als gevolg hiervan daalt de inflatie niet meer echt: ze kwam uit op 2,4% voor de maand september, vergeleken met 3,1% in januari. De "onderliggende" inflatie, die vaak als relevanter wordt beschouwd, blijft boven de 3%.De derde factor is de arbeidsmarkt. In de Verenigde Staten wordt deze vooral gemeten aan de hand van het aantal nieuwe banen. Het zeer lage cijfer van 144.000 in juli deed het schrikbeeld van een recessie opdoemen. In augustus was dit aantal weer normaal en in september steeg het zelfs tot 254.000, waardoor dit negatieve scenario tijdelijk werd ontkracht. De maand oktober verijdelde dit vooruitzicht op herstel echter met een knal: met slechts 12.000 nieuwe banen viel de VS terug naar het zwakste tempo sinds eind 2020. Net zoals een zachte landing werd voorgesteld als het ideaal in vergelijking met een harde landing, wordt 'no landing' nu geprezen door strategen. Het is waar dat dit op korte termijn renteverlagingen door de Amerikaanse centrale bank kan of zal vertragen, maar dat is niet erg, zeggen ze. Bovenal betekent dit scenario dat ondernemingen profiteren van een goed economisch klimaat, waardoor hun winstmarges stijgen. Het goede nieuws lijkt dus dat we niet zullen landen.