...
Iris Elens Toen ik onlangs naar 'Nieuwe Feiten' op Radio 1 luisterde, verslikte ik me in mijn hypothetische koffie. Een Britse onderzoeksgroep wenste voorspellers van een succesvolle date in kaart te brengen. Dit werd - aldus een gecontacteerde psycholoog - onderzocht aan de hand van clichématige persoonlijkheidsbeelden. (De vrouw met) borderline mocht hierbij niet ontbreken, kwestie van het entertainment gehalte van het programma te vrijwaren. Ik citeer: "Deze vrouwen hebben bescherming nodig." "Deze vrouwen kunnen u 's nachts de beste tijd van uw leven bezorgen, maar als ze wakker worden en hun nagel is gebroken, en dit triggert hen toevallig, dan gaan die in één trek van de engel naar den duvel. En ik kan u garanderen, dan is therapie noodzakelijk." " Het zijn een beetje zotte vrouwen." "Ik heb er ervaring mee dat mannen wiens pad dat van een borderline-vrouw gekruist heeft een jaar lang in therapie moeten."Programma's als 'Te Gek!?', of 'ontoerekeningsvatbaar' - uitgezonden op diezelfde openbare omroep - moeten net het stigma dat kleeft aan psychiatrische patiënten doorbreken. Welk effect hebben dergelijke, weinig flatterende uitspraken door een psycholoog - niet elke patiënt maakt het onderscheid tussen een klinisch dan wel onderzoekspsycholoog - op de brede bevolking én het zelfbeeld van het individu dat een dergelijk label toegekend kreeg?