...
Een jaar terug in de tijd werd het jongste medicomutakkoord geboren. Een moeilijke bevalling, u weet het allicht nog wel. Weinig budgettaire marge en zo, ik wil geen open deur intrappen. Soit, uiteindelijk hebben u en ik zich mogen uitspreken of we het een voldoende voorwaarde vinden om aan die tariefafspraken ons werk te verrichten, en dat zowel voor 2024 als voor 2025. Als u mijn bijdragen in dit blad regelmatig leest, dan weet u dat ik altijd getracht heb om het akkoordensysteem consequent te verdedigen. We hebben als arts in principe een fatsoenlijk inkomen en tariefzekerheid voor patiënten is belangrijk. Maar we worden bij herhaling bedrogen. En ooit komt de dag waarop men dan zegt dat genoeg genoeg is. Sinds de publicatie van het akkoord is het aan radiologen verboden om voor CT- en NMR-onderzoeken supplementen aan te rekenen tijdens de kantooruren. Vanaf 1 januari 2025 zullen ereloonsupplementen volledig verboden zijn voor alle patiënten met verhoogde tegemoetkoming, zelfs als de arts gedeconventioneerd is. In beide gevallen negeert de wetgever dus het recht van een vrij beroeper om vrij zijn honorarium te bepalen. Dat recht is fundamenteel, zo zegt ook de Hoge Raad voor Zelfstandigen en KMO's. Ik herinner alle collega's aan het feit dat zelfs een systeem van derde betaler niets verandert aan het feit dat het in eerste instantie de patiënt en de arts zijn die een financiële overeenkomst hebben en het de ziekteverzekering is die in tweede instantie de patiënt vergoedt binnen de marges van de budgettaire haalbaarheid. Indien de arts de conventie afwijst, heeft die arts geen overeenkomst met de overheid en wordt de patiënt slechts vergoed tot op niveau van de collectieve overeenkomst. Wat de minister hier gedaan heeft, is dus du jamais vu. De doekjes voor het bloeden zijn de index en de groeinorm. Het niet toekennen van één van beide zou geleid hebben tot een (terechte) collectieve ontbinding van het akkoord. Maar ook hier worden we misleid. De lonen van ons personeel en de kosten van ons materiaal volgen de index. Toch mag de regering beslissen om een deel hiervan af te houden voor een aantal beleidsdoelstellingen (bijvoorbeeld New Deal, extra financiering haio's en andere projecten die ze belangrijk vindt). Dat betekent dat de medicomut slechts beslist over een (steeds kleiner wordend) gedeelte van de index. En zelfs dan moet elk nieuw initiatief dat de artsen willen nemen, bijvoorbeeld voor terugbetaling van een nieuwe techniek, ook nog af van de index. U merkt dat de speelruimte voor de artsensyndicaten al heel klein wordt om nog nieuwigheden te onderhandelen én toch de honoraria aan te passen aan de economische realiteit. En dat de verhoging van de honoraria die we per 1 januari uiteindelijk mogen doen, al lang de index niet meer volgt. Dan is er nog de groeinorm. Die bepaalt hoeveel het totale budget van volksgezondheid (en dus ook van de verstrekkingen) mag groeien door toegenomen kosten van de stijgende levensduurte en dus de vergrijzing van de patiëntenpopulatie. Het is echter al jaren zo dat de groeinorm niet toereikend is voor de werkelijke consumptie van de patiënt, waardoor er elk jaar een overschrijding van het budget is. Met als gevolg dat men elk jaar in september aan de partners gaat vragen om besparingen te zoeken. Ik breng u de vaudeville met de teleconsultaties in herinnering. Wil men dit compenseren, kan dat. Maar het gaat opnieuw af van de index voor het volgend jaar, zelfs binnen een lopend akkoord. De wortel voor de stok? Uw RIZIV-premie. Welnu, laat uw boekhouder uitrekenen hoeveel extra omzet u op jaarbasis moet genereren om hetzelfde bedrag met vergelijkbare fiscaliteit in een privé VAPZ-contract of soortgelijke belegging te steken. Hooguit één of twee euro per patiënt zal allicht volstaan. En als je laagdrempelige zorg belangrijk vindt, ben je niet verplicht om het altijd aan te rekenen. De deadline voor tussentijdse deconventie ten opzichte van het lopende akkoord is inmiddels verstreken. Ik wil u echter met het oog op de mogelijke politieke ontwikkelingen, de vorming van een nieuwe regering en het onderhandelen van een nieuw medicomutakkoord voor 2026 en later, tijdig waarschuwen in welke fuik we met z'n allen aan het zwemmen zijn. ?