...

Op het online platform van Eduthon vindt u deze e-learning waarin de meest voorkomende melanocytaire, veelal gepigmenteerde, huidafwijkingen, inclusief de premaligne en maligne vormen worden besproken. Het melanoom is daarbij het meest belangrijk omwille van de mogelijke impact van een laat herkend melanoom met metastasering, kostbare behandelingen en uiteindelijk toch meestal de dood tot gevolg. Heel regelmatig komen patiënten met vragen over de aard van plekjes op de huid of ziet u zelf een vlek op de huid van een patiënt, bijvoorbeeld bij het meten van de bloeddruk.Dit ene melanoom moet dus worden gevonden tussen een grote hoeveelheid onschuldige vlekjes, zoals bijvoorbeeld verruca seborrhoica, dysplastische naevi, een blue naevus, en zelfs het dermatofibroom. In de e-learning vindt u van al deze vlekken foto's en bijbehorende uitleg terug. De risicofactoren voor het krijgen van een melanoom vallen deels samen met de algemene risicofactoren voor het krijgen van huidkanker. De belangrijkste factor is overmatige blootstelling aan de zon. Momenteel krijgt één op de zes Belgen onder de 75 jaar te maken met een vorm van huidkanker waarvan 8% een melanoom betreft. Bij het melanoom is vooral het huidtype zeer belangrijk. Hoe lichter en pigmentarmer de huid, hoe groter het melanoomrisico. Vooral roodharige personen met huidtype 1 lopen gevaar, en dan niet alleen omdat zij een pigmentarm huidtype hebben. In de e-learning leert u hoe het precies zit. Een kleine tumor load kan bij een melanoom al aanleiding geven tot metastasering. Hierdoor heeft het melanoom in het algemeen een slechte naam. De prognose van het melanoom wordt overwegend bepaald door de tumordikte en nauwelijks door het klinische of histologische type. Maar, de herkenning van melanomen wordt wel gemakkelijker wanneer de verschillende klinische vormen worden onderscheiden. Daarom ligt de focus van deze e-learning vooral op de klinische diagnostiek van het melanoom. Alles begint bij goed kijken, van dichtbij en met goed licht. Melanoomdiagnostiek is het verzamelen van risicofactoren, en daarbij komt ook het opvolgen van veranderingen en/of het ontstaan van symptomen van pathologie, zoals bijvoorbeeld jeuk of bloeden. Bloeden is toch al wel meer een symptoom van meer gevorderde ziekte, dus liever eerder, op basis van zichtbare veranderingen.