FILMRETROSPECTIEVE Met 3 Tage in Quiberon maakte regisseuse Emily Atef een indringend portret van Romy Schneider. Die film kan u de komende maanden in CINEMATEK bekijken in een uitgelezen retrospectieve, 'Romy Schneider, met een lach en een traan', waaruit het heel diverse talent van de tragische bloedmooie actrice blijkt.
...
In 3 Tage in Quiberon (een reconstructie van het laatste interview van Romy Schneider - in Bretagne in 1981 voor Stern) ziet u hoe Romy Schneider, voor het Duitstalige publiek steeds haar Sissi-imago behield. De retrospectieve in CINEMATEK toont nochtans dat ze heel wat meer in haar mars had.Schneider speelde keizerin Elisabeth 'Sissi' opnieuw maar ditmaal in Ludwig van maestro Visconti. De gevierde Italiaanse regisseur kreeg nog tijdens de opnames een beroerte en werd daarna zwaar ziek. Over de verknipte bioscoopversie uit 1972 van dit biografische epos rond de excentrieke, homoseksuele Beierse vorst Ludwig II was Visconti woedend. Dankzij Cinematek kan u de postume, integrale versie bewonderen.Een personage in de lijn van Sissi speelt Schneider in Katja van Robert Siodmak, de oudste film uit de selectie (1959). De tsaar is verliefd op hofdame Katja en dan sterft de tsarina. Op Romy Schneiders bevallige lijf geschreven en de laatste grote rol van Curd Jürgens.Schneider gaf weerwerk aan Jean-Louis Trintignant in de debuutfilm van Alain Cavalier Le combat dans l'ile (1962) waarin gepeild wordt naar de motieven van een extreemrechtse terrorist. Jean-Louis Trintignant ontmoet ze ook in Le train van Pierre Granier-Deferre, Frankrijk (1973), een Simenon-verfilming, die zich afspeelt bij het begin van WO II.Heel gewaagd was haar rol in L'important, c'est d'aimer (1974) van Andrzej Zulawski met Klaus Kinski en Jacques Dutronc. Een porno-actrice die met haar fotograaf een sinistere passie beleeft: wie had dat van Sissi durven denken? Getormenteerdheid en wanhoop troef.Eveneens weinig vrolijkheid in haar allerlaatste film, La Passante du Sans-Souci (1982), waarin ze de echtgenote speelt van de voorzitter van een humanitaire organisatie die een Paraguayaanse ambassadeur neerknalt omdat die als nazi zijn familie uitmoordde.Last but not least. Mocht u de reconstructie van L'enfer van Henri-Georges Clouzot door Serge Bromberg uit 2009 nog niet gezien hebben, hier is uw kans. De originele film geraakte helaas nooit voltooid maar deze bizarre poging om hem te vatten maakt heel veel goed met een Romy Schneider zoals u ze zich nooit had kunnen inbeelden.