...
Amper een jaar geleden liet Dez Mona Lucy op ons los, het oratorium dat de groep samen met het Antwerpse B.O.X. (Baroque Orchestration X) maakte. En kijk daar is Loose Ends, hun negende langspeelplaat al. Bij Dez Mona denkt iedereen automatisch aan de multigetalenteerde Gregory Frateur, de frontman met de onaardse stem die ook een tijdje 'side vocals' bij Daans deed, want het was veel meer dan backing vocals. Voor dit nieuwe project gaf Frateur voor de composities zowat carte blanche aan accordeonist en ditmaal ook pianist Roel van Camp en gitarist Sjoerd Bruil. Geen bassist van de partij wel een nieuwe drummer en percussionist: Karel De Backer. Gregory Frateur: "Na de donkere ballades uit ons vorige project, kozen we er bewust voor om eens een opgewekte, rechttoerechtaan-plaat te maken." Dat mag je wel met de nodige korrel zout nemen want al voel je je dus bij momenten terug gekatapulteerd naar de seventies en eighties van Grace Jones en David Bowie, melancholie en een gevoel à la saudade zal wel nooit ontbreken op een plaat van Dez Mona, ditmaal voornamelijk in de trage tracks. Loose Ends betekent ook de grote terugkeer van wonderboy Tijs Delbeke in de band, ditmaal als producer. Hij was in het verleden bandlid alvorens over te stappen naar Warhaus en Balthazar. Duidelijk de geknipte persoon. Indrukwekkend hoe Delbeke Dez Mona als Dez Mona laat klinken en toch die tikkel anders. Allesbehalve losse eindjes maar een plaat die u bij elke beluistering als een spin meer en meer in haar web sluit.