...
Eén van die tradities aan het begin van het academiejaar is de studentendoop. Ik krijg deze term amper over mijn lippen zonder er heden een zeker gevoel van onbehagen bij te krijgen. Naar aanleiding van de mogelijke start van het proces tegen de verantwoordelijken voor de verschrikkelijke dood van de zeer beloftevolle sympathieke student Sanda Dia tijdens een studenten 'doopfeest', werd dit bij mij immer aanwezige akelige gevoel intens opgerakeld.Maar toch. Onze rector refererende, zijn doopfeesten een traditie, bedoeld als verwelkoming in een gemeenschap. Deze gedachte staat haaks op wat het heden geworden is. Maar al te vaak zien we vernedering, verspilling, soms gevaarlijk en veelal absurde taferelen van vuile, haast onherkenbare jongvolwassenen die door andere bekladde figuren op onbegrijpelijke respectarme manieren worden aangesproken, of vaker toegeroepen en gemanipuleerd.Wat bezielt ons? En aan de andere kant: wat bezielt iemand om een ander te willen vernederen? Ergens moet het stoppen. Ergens mogen we gerust eens nadenken over het inslagen van een andere weg. Al was het maar om deze jaarlijkse druk op de schouders van nieuwkomers weg te nemen. Niet minder om écht (jong)volwassen gedrag te stimuleren en om ongelukken te voorkomen. Tijd voor creativiteit: laat ons breken met de negatieve spiraal van studentendopen en integendeel werken aan een fantastische verwelkoming, teambuilding, steun en heerlijke introductie van onze nieuwe studenten.Io vivat, nostrorum sanitas.