Nu de gemeenteraadsverkiezingen achter de rug liggen, kan er opnieuw werk worden gemaakt van de vorming van een federale regering. De onderhandelaars zeggen er spoed te willen achter zetten. Dat is ook absoluut noodzakelijk. Om de financiën van het land op orde te brengen en de Europese Unie voor het einde van het jaar een ietwat sluitende begroting te kunnen voorstellen.
Maar ook de medische wereld snakt naar een nieuwe regering en een nieuwe (of de oude) minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken. De manier waarop de voorbije weken binnen het Verzekeringscomité onderhandeld werd over het budget 2025, is alvast voor geen enkel artsensyndicaat voor herhaling vatbaar. Met het mes op de keel onderhandelen is niet enkel onaangenaam, maar doorgaans ook weinig productief.
Dat het honorarium voor teleconsultaties op de schop gaat, is misschien logisch omdat het een recente maatregel is, het blijft een spijtige zaak. Zijn er artsen die misbruik maken van het systeem? Ongetwijfeld. Maar of dat voldoende reden is om een systeem dat heel wat voordelen heeft meteen (tijdelijk) stop te zetten, is maar de vraag.
Met het mes op de keel onderhandelen is doorgaans weinig productief.
In de vorige editie van Artsenkrant noemde gezondheidseconoom Dominique Vandijck het nog een goede verandering die al veel vroeger had moeten worden ingevoerd. Een fenomeen dat zonder enige twijfel een negatieve impact heeft op de financiële middelen van de sociale zekerheid is de hernieuwde toeloop naar de dienst spoedgevallen.
Uit de getuigenissen die Artsenkrant verzamelde blijkt dat er meerdere oorzaken aan de basis van de stijging liggen. Voor de toekomstige minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken is het alvast een van de werven die dringend - met spoed - moet worden bekeken.