...
In ons land is de geneeskunde van oudsher liberaal en werken artsen als echte 'schijn'zelfstandigen. Zij brengen voor hun diensten kosten in rekening, maar ze kunnen hun tarieven niet zelf bepalen. En net zoals zoveel anderen, zijn ook zij onderworpen aan een aanzienlijke belastingdruk. Die situatie is vaak onderwerp van debat en de vergelijking die soms wordt gemaakt met de tarieven van andere beroepsgroepen wekt nogal wat wrevel op. Na zes tot zeven jaar studeren, en soms zelfs het dubbele in geval van een specialisatie, lijkt een medische prestatie goedkoop. Maar vaak wordt vergeten dat een zelfstandige nog hopen administratief werk heeft na de al zware werkweken, aangezien ons loon afhangt van het aantal patiënten dat we behandelen. En dan hebben we het nog niet over de druk om vooral niet zelf ziek te worden, of niet op vakantie te kunnen gaan wanneer je dat zelf wil, enzovoort. Over deze situatie en de subtiliteiten ervan is er onder de jonge collega's helemaal geen eensgezindheid. ?