Zondagavond 14 mei, iets na vijven. Remco was niet blij. Hij had nochtans net de negende rit in de Ronde van Italië gewonnen, een individuele tijdrit. Nauwelijks een seconde voor de tweede. Alles gegeven. Normaal had hij een minuut of meer gepakt. Maar nu keek de camera in diep weggezonken ogen in een grauw gelaat.

Enkele uren later kwam het verdict. Remco was al een paar dagen tegen een verkoudheid aan het aanlopen, en die verkoudheid bleek in de loop van de avond te wijten aan een bekend virus met het getal 19 in de naam. Langs de achterdeur verdween de man die liever nummer 1 verkoos, richting het dichtstbijzijnde bed.

Behalve het slechte weer van de laatste weken, verschoof het thema op de consultatie deze week dus naar de koers. Of beter nog, patiënten schrokken op "of er in Italië nu werkelijk nog zoveel corona was". Gelukkig heeft het normale leven zich herpakt, maar het feit dat onze topsporters de laatste maanden willens nillens uit hun semi-steriele stolp worden gehaald in kleine interviewkamertjes met hijgende fans en journalisten, appelleert opnieuw aan wat voor democraten een heel enge periode is geweest.

Renners die maniakaal geïsoleerd op een berg gaan trainen, zijn op het toppunt van hun fysieke kunnen immunologisch zwakke vogeltjes

Plotsklaps werden in de Giro d'Italia de mondmaskers weer van stal gehaald en stelde de organisatie een hoop gratis tests ter beschikking. Paniek maakt zich meester van het peloton: het zal niet de beste renner zijn die de koers wint, wel de beste van diegenen die van het virus gespaard zullen gebleven zijn.

We hebben onze lessen niet geleerd. Ventilatie is op vele plaatsen nog ondermaats, de focus op handhygiëne bij dropletinfecties blijft hallucinant eenzijdig. De enige weg uit een epidemie is immuniteit, deels door vaccinatie, maar deels ook door blootstelling. Renners die maniakaal geïsoleerd op een berg gaan trainen en maanden van huis en haard zijn, zijn op het toppunt van hun fysieke kunnen immunologisch zwakke vogeltjes.

Ik ben blij dat de grauwe man van zondagavond nu mag herstellen. Wie ziek is, moet zich daarnaar gedragen. Of het nu griep is, corona of erger. Dat behoeft dan weer geen commentaar.

De auteur schrijft in eigen naam.

Zondagavond 14 mei, iets na vijven. Remco was niet blij. Hij had nochtans net de negende rit in de Ronde van Italië gewonnen, een individuele tijdrit. Nauwelijks een seconde voor de tweede. Alles gegeven. Normaal had hij een minuut of meer gepakt. Maar nu keek de camera in diep weggezonken ogen in een grauw gelaat.Enkele uren later kwam het verdict. Remco was al een paar dagen tegen een verkoudheid aan het aanlopen, en die verkoudheid bleek in de loop van de avond te wijten aan een bekend virus met het getal 19 in de naam. Langs de achterdeur verdween de man die liever nummer 1 verkoos, richting het dichtstbijzijnde bed. Behalve het slechte weer van de laatste weken, verschoof het thema op de consultatie deze week dus naar de koers. Of beter nog, patiënten schrokken op "of er in Italië nu werkelijk nog zoveel corona was". Gelukkig heeft het normale leven zich herpakt, maar het feit dat onze topsporters de laatste maanden willens nillens uit hun semi-steriele stolp worden gehaald in kleine interviewkamertjes met hijgende fans en journalisten, appelleert opnieuw aan wat voor democraten een heel enge periode is geweest. Plotsklaps werden in de Giro d'Italia de mondmaskers weer van stal gehaald en stelde de organisatie een hoop gratis tests ter beschikking. Paniek maakt zich meester van het peloton: het zal niet de beste renner zijn die de koers wint, wel de beste van diegenen die van het virus gespaard zullen gebleven zijn. We hebben onze lessen niet geleerd. Ventilatie is op vele plaatsen nog ondermaats, de focus op handhygiëne bij dropletinfecties blijft hallucinant eenzijdig. De enige weg uit een epidemie is immuniteit, deels door vaccinatie, maar deels ook door blootstelling. Renners die maniakaal geïsoleerd op een berg gaan trainen en maanden van huis en haard zijn, zijn op het toppunt van hun fysieke kunnen immunologisch zwakke vogeltjes.Ik ben blij dat de grauwe man van zondagavond nu mag herstellen. Wie ziek is, moet zich daarnaar gedragen. Of het nu griep is, corona of erger. Dat behoeft dan weer geen commentaar.