...
"Onze samenleving heeft het voor elkaar gekregen dat als ik morgen ernstig gewond raak in een verkeersongeval, ik niet alleen acuut mijn leven aan de samenleving kan danken door een interventie van de eerstehulpdiensten en vervolgens een ziekenhuisopname, maar ook dat ik in de weken en maanden daarna kan revalideren en reïntegreren in mijn thuis- en werksituatie - vrij van financiële kopzorgen. Door die solidariteit is een individu in de samenleving veel effectiever in overleven dan het individu op zichzelf. Dat is ironisch, want de westerse samenleving is de voorbije decennia toenemend individualistischer geworden, terwijl we allemaal beseffen dat we ons zonder het collectieve, dag in, dag uit zorgen zouden moeten maken over onze gezondheid en de financiële gevolgen van ziek te zijn. Daarom is een sterk public health-systeem met focus op preventie, geankerd in een samenleving waar de tekortkomingen van public health en de slachtoffers van brute pech opgevangen worden door een performant gezondheidszorgsysteem, een basisvoorwaarde voor een succesvolle samenleving. De alsmaar toenemende (financiële) druk op dat gezondheidszorgsysteem door geavanceerdere technologieën en behandelingen in combinatie met schaarste van zorgverleners en het grijzer worden van onze bevolking, leidt ertoe dat onze toegankelijke en topkwalitatieve zorg onder druk komt te staan. Het is dan ook allesbehalve vanzelfsprekend die zorg in de toekomst even toegankelijk en kwalitatief te houden. Net daarom is een evident deel van de oplossing een sterkere nadruk op preventie, zowel individueel als collectief, zodat de volksgezondheid erop vooruitgaat en de gezondheidszorg zich opnieuw kan focussen op de essentie: de niet te voorkomen ziekten en ongevallen."