...
"Wanneer je geboren wordt, kies je niet. Wanneer je sterft, vanaf nu wel en dat is voor iedereen beter, zowel voor jezelf als voor wie achterblijft." Zo weerklinkt het op een televisiescherm in de wachtzaal van een overheidsbedrijf. Op die manier wil de overheid in Japan een nieuw fel gecontesteerd project aanprijzen, Plan 75, waarbij alle bejaarden van boven de 75 aangeraden worden om euthanasie te plegen in de meest comfortabele omstandigheden. De extreme vergrijzing zorgt immers voor almaar toenemende spanningen waaronder geweld tegen senioren. Chie Hayakawa schetst dit Japan uit de toekomst aan de hand van senior Michi, Plan 75 verkoper Hiromu en zorgverlener Maria, wat de film erg gelaagd maakt. Hayakawa: "Er heerst een gevoel van haat bij jonge mensen ten opzichte van de ouderen in de Japanse samenleving omdat ze vinden dat ze voor hen moeten betalen zonder er iets voor terug te krijgen." De regisseur weet contrasten te leggen tussen enerzijds de kilheid van het plan en de verbijsterende eenzaamheid van sommige senioren en anderzijds de menselijkheid, empathie en warmte die uiteindelijk toch komen bovendrijven. Plan 75 zal voor minder geoefende kijkers wat doorzettingsvermogen vragen, maar zal na het verlaten van de zalen nog lang blijven nazinderen. De film won niet voor niets een speciale vermelding voor de Camera D'or in de sectie 'Un Certain Regard' van het Filmfestival van Cannes.