...
"Hetgeen jij niet doet, zal een ander moeten doen" (AK 2757) van collega Nijs linkt het gegeven dat steeds meer (jonge?) artsen grenzen stellen aan een gebrek aan engagement.Grenzen stellen houdt geen gebrek aan engagement in, maar is juist een manier om om te gaan met onmacht; om je eigen tijd en kunnen te beperken zodat je er terug macht (lees autonomie) over hebt maar dat gebeurt dus liefst eendrachtig en mag niet dienen om de een tegen de ander op te zetten. Kortom: het helpt ons niet om grenzen stellen als het probleem en de oorzaak te zien maar wel om het te beschouwen als een symptoom van de tijdsgeest en een manier om om te gaan met die onmacht.