...

Ik wil even terugkomen op wat ik las in de lezersbrief van dr. Christian Vander Bruggen, verschenen in Artsenkrant van 2 februari 2023.Ik deel mijn reactie, op zijn schrijven naar aanleiding van de nieuwe regels betreffende de nomenclatuur wondzorg in de thuisverpleging, op in twee delen. Eerst en vooral is er denk ik een volledig verkeerde interpretatie betreffende de regels die wij als thuisverpleegkundige door de overheid werden opgelegd. Ik zou er tevens willen op wijzen dat wij allemaal zorgprofessionals zijn, gebonden aan beroepsgeheim en GDPR. Daardoor gebeurt de communicatie volledig binnen een beveiligde omgeving en enkel aan belanghebbende artsen en collega- verpleegkundigen. Het is ook al langer een gebruik om ter verduidelijking digitale foto's in het wondzorg dossier op te nemen. Het betreft dus zeker geen hoofdzakelijk controlerende maatregel, maar een maatregel ter verbetering van het wondzorgbeleid. Enkel in geval dat wondzorg langer dan 30' per dag in beslag neemt, moet er een toelating aan een adviserend geneesheer gevraagd worden. Dat gebeurt via MCN en verloopt dus ook via een volledig beveiligde omgeving. Natuurlijk moeten deze foto's in het wondzorgdossier alsook de communicatie daaromtrent worden bewaard en kunnen ze in geval van controle worden opgevraagd. Maar ook deze controles gebeuren door controleartsen of verpleegkundigen die eveneens gebonden zijn aan hun beroepsgeheim. De nieuwe regelgeving beoogt een snelle en regelmatige communicatie tussen de behandelende arts en verpleegkundige die bovendien volledig voldoet aan de huidige GDPR-normen.De wijziging houdt hoofdzakelijk in dat er vanaf 1 december 2022 voor wondzorg (B1 handeling) geen doktersvoorschrift meer nodig is, maar dat wij steeds een kennisgeving i.v.m. de wondzorg aan de behandelende arts(en) moeten doen. Dat moet volgens en binnen door het Riziv opgelegde regels en termijnen. Een voorschrift voor specifieke wondzorgproducten blijft in het kader van terugbetaling voor de patiënt wel van toepassing. Natuurlijk blijft een doorverwijzing van de patiënten door de artsen ontzettend belangrijk zodat ze zo makkelijk de weg naar de thuisverpleging kunnen vinden en is een professionele communicatie tussen verpleegkundige en arts onontbeerlijk. Tot 30 november 2022 was het steeds noodzakelijk dat wij als thuisverpleegkundigen over een voorschrift van een arts betreffende wondzorg beschikten, ook al waren wij als verpleegkundige reeds volledig verantwoordelijk voor de wondzorg op zich (B1 handeling), wat vaak tot een ietwat dubieuze situatie leidde. Via de nieuwe regels wordt dat allemaal veel duidelijker afgelijnd en is de adviesvraag om de maximum zes weken i.v.m. complexe wondzorg aan behandelende arts of referentieverpleegkundige verplicht. Dat komt zeker de patiënt ten goede omdat hier op regelmatige basis de evolutie van een wonde wordt opgevolgd en indien nodig de behandeling kan worden bijgestuurd. Via deze link kunnen de regels i.v.m. de wondzorgnomenclatuur in de thuisverpleging worden nagelezen: https://www.riziv.fgov.be/nl/professionals/individuelezorgverleners/verpleegkundigen/verzorging/Paginas/wondzorgnomenclatuur-thuisverpleegkundigen.aspx Vermoedelijk zijn sommige artsen, door een gebrek aan duidelijke communicatie, dat spijtig genoeg als een bedreiging in plaats van een meerwaarde gaan beschouwen. Ten tweede wil ik even ingaan op het door dr. Christian Vander Bruggen omschreven "voorbij gaan aan het principe van scheiding der machten" omdat door deze nieuwe regels de wederzijdse machtswerking tussen arts en verpleegkundige opgeheven wordt en de verpleegkundige een vervreemde macht toegedeeld krijgt. In welke eeuw leven wij? Heeft deze arts nog altijd niet begrepen dat verpleegkundige, volwaardige partners in de gezondheidszorg zijn, dat samenwerken in de gezondheidszorg ons veel verder kan brengen dan over machtsverhoudingen te spreken, dat ieder in z'n eigen vakgebied een ongelooflijke rol heeft te spelen in het op ons afkomende infarct in de gezondheidszorg, dat door deze samenwerking zowel de patiënten als het hele onder druk staande systeem er beter van kan worden?