'Niet alles op één hoop gooien'

Met de grootste verwondering nemen we nota van bepaalde uitlatingen van artsenvertegenwoordigers (o.a. Bart Dehaes, ondervoorzitter BVAS), en het Vlaams Geneeskundig Studentenoverleg (VGSO) in persberichten. Beide partijen interpreteren kortzichtig een maatregel die al jarenlang gevraagd wordt door vrijwel alle politieke partijen en spelers op het veld. Volgens hun interpretatie van het voorstel van minister Ben Weyts (zie artsenkrant.com, 'Contingent loslaten? Of is evenwicht tussen specialismen de opgave?') lijkt het wel alsof Vlaanderen, net zoals Wallonië, nu ongecontroleerd massa's studenten geneeskunde zal afleveren.Het siert minister Weyts dat hij eindelijk het initiatief durft te nemen om de decennialange discriminatie van onze Vlaamse aspirant-geneeskundestudenten aan te pakken. Natuurlijk delen we, net zoals BVAS en VGSO, de bekommernis om niet ongecontroleerd artsen te laten starten om hen uiteindelijk na zes jaar studie geen Riziv-nummer te kunnen aanbieden (hoewel dit nu al jarenlang het geval is in Wallonië). Laat daar niet de minste twijfel over bestaan. Maar het huidige voorstel van minister Weyts heeft hier niets mee te maken, tenzij men alles op één hoop gooit en de publieke opinie wil winnen in sloganeske taal, zoals de uitlating dat we zouden afstevenen op rechtsonzekerheid.Dit is intellectueel oneerlijk: de maatregel die minister Weyts aankondigt beoogt een gecontroleerd en door de nieuwe Vlaamse planningscommissie berekend quotum. Waarom extrapoleert men dit direct naar de Waalse toestanden waar decennialang veel te veel artsen konden starten? Als men objectief is, dan is het duidelijk dat dit laatste gegeven werkelijk niets te maken heeft met het nieuwe voorstel van minister Weyts.Daarenboven is het opmerkelijk dat organisaties die studenten, aspirantgeneeskundestudenten, en artsen (artsenvakbonden) moeten vertegenwoordigen, zo weinig voeling hebben met de situatie op het medisch terrein. De zeer lage participatiegraad bij de laatste artsenverkiezingen - huisartsen 27,6%, specialisten 21,7% - is een bewijs dat hun stem niet altijd een objectieve weergave is van een meerderheid die dagelijks in dit werkveld actief is.In de huidige situatie in Vlaanderen is er wel degelijk ruimte om, minstens tijdelijk, een groter aantal artsen te laten starten. Dit kan eenvoudigweg geobjectiveerd worden door objectieve cijfers en door de realiteit op het terrein.Wij wensen in de eerste plaats een publieke stem te geven aan 286 studenten die het niet te benijden statuut kregen van 'geslaagd maar niet gunstig gerangschikt'. We ijveren ervoor dat IEDEREEN die geslaagd is voor het toegangsexamen geneeskunde daadwerkelijk mag starten. Dit vraagt weliswaar enige duiding en staat haaks op populistische uitspraken zoals: "Het is niet omdat de Franstaligen door het rode licht rijden, dat wij dat ook moeten doen".