De algemene pers heeft de conventiestatistieken van het Riziv ontdekt. Het zorgde vorige week voor een opstoot van doktertje bashing. Veel nieuws was er nochtans niet.
De sector weet al lang dat de deconventiegraad in sommige medische disciplines stijgt. Artsenkrant schreef dat al bij herhaling. De oorzaak zit hem in een complex samenspel van factoren - hogere ziekenhuisafhoudingen, hogere materiaal- en infrastructuurkosten, enz. En uiteraard speelt de renumeratie een rol.
Artsen verdienen goed en dat is gezien de zwaarte van het beroep en de verantwoordelijkheid volkomen terecht. Uitzonderlijk zijn er dokters die zich vooral door pecuniaire motieven laten leiden. Daarop inzoomen om iedereen over dezelfde kam te kunnen scheren, is echter niet correct. Zo voerde men, God betere het, een Brusselse pediater op die meer dan 120 euro voor een consultatie vraagt.
Kindergeneeskunde... bij uitstek een vriendelijke discipline waar men bovendien 'en masse' de akkoorden volgt. Terecht zijn de pediatrieverenigingen gebelgd (zie het opiniestuk op artsenkrant.com).
In de praktijk zorgt dit voor een 'foert-gevoel'. Meer artsen stappen er helemaal uit en beginnen een privépraktijk
Alles op een hoopje gooien, helpt de zaak niet vooruit. Excessen moeten eruit. Vooral is echter een grondige herdenking van het systeem noodzakelijk. Dat geldt zowel voor de ziekenhuisfinanciering als voor de nomenclatuur.
Vooralsnog bewandelt minister Vandenbroucke een andere weg. Een hervorming ten gronde blijft uit. De Vooruit-excellentie denkt de gezondheidszorg toegankelijk te houden door conventionerende artsen zoveel mogelijk te bevoordelen.
In de praktijk zorgt dit voor een 'foert-gevoel'. Meer artsen stappen er helemaal uit en beginnen een privépraktijk. Dan zijn ze minder gebonden aan de (vele, soms onzinnige) regeltjes. En zo stimuleren de maatregelen van een socialistische minister een geneeskunde met twee snelheden. Dat kan onmogelijk de bedoeling zijn.