...
De vorsers hebben eerst de recente literatuur ad hoc (2016-2018) doorgenomen. Ze hebben voor hun studie 36 gerandomiseerde, gecontroleerde studies gehandhaafd (11.930 patiënten, 94% vrouwen, gemiddelde leeftijd 48 jaar), waarop ze een netwerkmeta-analyse hebben uitgevoerd. Met een netwerkmeta-analyse kan men de werkzaamheid en de veiligheid/aanvaardbaarheid van een gegeven geneesmiddel vergelijken met die van andere geneesmiddelen. Ze hebben daarbij gekeken naar de geneesmiddelen die door de FDA zijn goedgekeurd, namelijk duloxetine 60 en 120 mg (acht studies), pregabaline 150, 300, 450 en 600 mg (zeven studies) en milnacipran 100 en 200 mg (elf studies), en naar amitriptyline ongeacht de dosering (tien studies), een geneesmiddel dat niet in die indicatie is goedgekeurd, maar wel zeer veel wordt voorgeschreven. Amitriptyline verbeterde de slaapproblemen, de vermoeidheid en de levenskwaliteit significant in vergelijking met placebo. Duloxetine 120 mg verbeterde de pijn en de depressieve verschijnselen significant meer dan de placebo. Het aantal patiënten dat de behandeling met die geneesmiddelen heeft stopgezet, was groter dan het aantal patiënten dat de placebo heeft stopgezet behalve met amitriptyline (lager aantal dan in de placebogroep). De les die we uit deze studie moeten trekken, is dat niet alle geneesmiddelen even goed werken en dat het slaagpercentage waarschijnlijk hoger is als het geneesmiddel wordt gekozen op grond van de belangrijkste verschijnselen van het klinische beeld.