...
Voor het Canvasprogramma Paper Trails trok Hendrik Willemyns in 2009 voor het eerst naar Tokio op zoek naar verhalen achter Haruki Murakami's Norwegian Wood. De Japanse hoofdstad kreeg een prominente plek in zowel Arsenals album Furu uit 2014 als in het eerste filmconcert (of concertfilm) Dance! Dance! Dance! Ook Birdsong werd in Tokio opgenomen en kent een Japanse hoofdactrice.Zo'n vijf jaar geleden schreven Hendrik Willemyns en Johnny Whitney (The Blood Brothers) elkaar kortverhalen toe waarin ze fantaseerden over muziek en muzikanten. Uit één van die kortverhalen ontstond Dance Dance Dance, Willemyns' vorige film. 'De donkere kant van muziek' luidde de waarschuwing bij die verhalen. Muzikanten die voor muziek kozen belandden in die verhalen in de afgrond, soms met zelfmoord als gevolg.Tijdens die periode las Willemyns Chika Unigwe's On Black Sister' Street, over hoe Nigeriaanse meisjes in de Antwerpse prostitutie terechtkomen. Daardoor geïnspireerd schreef Willemyns een kortverhaal over een muzikant die in de prostitutie verzeilt. Zo kiemde Birdsong. De mysterieuze soundtrack van de film kan u niet apart kopen maar zit als downloadcode bij het boek Room of Imaginary Creatures, waarvoor Willemyns heel diverse artiesten vroeg een gedicht te schrijven. De ondertitel luidt Poems and Illustrations from the Dark Side of Music.Hedendaagse internationale muzikanten en dichters (zoals de betreurde Grant Hart en Unigwe) gingen op Willemyns' vraag in. In Room of Imaginary Creatures (een knipoog naar Borges' Book of Imaginary Beings) prijkt echter ook bijvoorbeeld de 3e eeuwse geisha-dichteres Tsu Ye.Willemyns toont in het boek seksuele partners via poëtische metaforen, voornamelijk uit de dierenwereld. In de film krijg je muzikale creaties als dieren die je dan soms in het boek terugvindt en zo is de cirkel helemaal rond.