...

Het geheel is meer dan de twee delen samen. Dat gaat meer dan ooit op voor de dubbeltentoonstelling Mirror Mirror waarbij het Museum Dr. Guislain en het Modemuseum (MOMU) in Antwerpen voor het eerst de handen in elkaar slaan. De makers willen de connectie tussen mode, psychologie, zelfbeeld en identiteit onderzoeken. Dat doen de twee musea vanuit hun eigen invalshoeken. Zo kijkt de tentoonstelling in het Guislain eerst naar de relatie tussen kleding en psychiatrie om daarna het werk van aparte artiesten onder de aandacht te brengen. Intimiteit, performance en fascinatie staan centraal. Het Momu legt een sterke focus op onze persoonlijke beleving van het lichaam met reflectie, replica en avatar als drie grote onderdelen.Het Guislain informeert ons over hoe in vele psychiatrische ziekenhuizen tot de jaren 1960 enkel gestichtskleding mocht worden gedragen. Vanzelfsprekend waren er patiënten die zo hun identiteit in rook zagen opgaan en daartegen rebelleerden. Vele voorbeelden vindt u daarvan op Mirror Mirror. Zo verscheuren de patiënten lakens om er 'eigen' kledij mee te maken, hun uniform aan te passen en zo meer. Prachtig portretteert het Museum Dr. Guislain hoe de straat een catwalk wordt en zelfs een met een boodschap, of hoe machtig kledij wel kan wezen. Zo trok Helga Goetze dagelijks, van 1983 tot 2007, in Berlijn de straat op om mensen te overtuigen van het belang van seksuele vrijheid voor vrouwen. Tijdens haar publieke performances gebruikte ze kledij vol seksuele en religieuze scènes die ze zelf geborduurd had als wapen voor de revolutie. Haar niet mis te verstane leuze: "Ficken ist Frieden". Op het affichebeeld van de expo prijkt een merkwaardig uitgedost Aziatisch heerschap. Dankzij een video in het Guislain ontdekken we dat het de Japanse kunstenaar Eijiro Miyama betreft. Die gebruikt eveneens zijn kledij om te performen, maar niet zoals Goetze om de maatschappij te veranderen, maar wel om zichzelf en anderen blij te maken. Naast een boodschap van vrede en broederlijkheid wil hij ouderen stimuleren om zich te ontplooien en zo vervulling te bereiken zoals het hem op late leeftijd is gelukt.De tentoonstelling in het Guislain brengt de modewereld en outsiderkunstenaars samen. Christopher Kane inspireerde zich voor zijn pre-herfstcollectie 2017 op kunstenaars van het Art Brut Center Gugging, dat verbonden is aan een psychiatrisch ziekenhuis nabij Wenen. In 2021 vond in Amsterdam het Outsiderwear Festival plaats, waarvoor op initiatief van kunstenaar Jan Hoek outsiderkunstenaars en modeontwerpers samen aan het werk gingen. In de zoals immer verbluffend vormgegeven tentoonstelling in het Momu (her)ontdekken we de kracht van poppen en andere menselijke replica's. We wandelen door collecties, vertoeven in een poppenhuis of raken geïntrigeerd door installaties en video's. Soms zijn het combinaties van de twee zoals het werk van Walter Van Beirendonck voor kunstenaar Erwin Wurm, Performative Sculptures. Gefascineerd zal u kunnen blijven kijken naar de creaties van Genieve Figgis die haar eigen draai geeft aan het oeuvre van bijvoorbeeld Rubens of Manet. Ze laat u nadenken over de evolutie van de portrettering van de vrouw in de kunst. Promocampagnes van Jill Sander en Prada zijn dan weer een knipoog naar hoe het vrouwenlichaam voor commerciële doeleinden in stukken wordt gebroken. Zo legt het MOMU de link met stoornissen die betrekking hebben tot het lichaamsbeeld, een fenomeen dat pas in de 19de eeuw de aandacht trok van de psychiatrie. Morfodysforie of bodydysmorphia teisteren inmiddels de samenleving en drijven de mensen al maar vaker naar onnodige cosmetische ingrepen.De catalogi van Museum Dr. Guislain en MoMu zijn steeds parels. Dat geldt evenzeer voor de gemeenschappelijke catalogus bij deze dubbelexpo met uiterst boeiende essays en foto's die lang na het zien van de tentoonstellingen voor krachtige herinneringen zullen zorgen. Mirror Mirror, een samenwerking die naar veel meer smaakt. Stefan Eraly