...

De laatste weken en maanden regent het voorstellen om de euthanasiewetgeving aan te passen. Vooral Open VLD laat zich niet onbetuigd. Zij maken gretig gebruik van de radiostilte op het gebied van regeringsvorming om een aantal ideetjes te lanceren. Vrijheid is voor die partij wel een heel rekbaar begrip. Eerst kwam er het voorstel voor 'euthanasie bij voltooid leven'. Daarna, voorspelbaar, was er het voorstel om euthanasie uit te breiden naar mensen met dementieel lijden. Verschillende opiniemakers lieten er hun licht over schijnen. Langs de ene kant hadden we de rabiate voorstanders, zoals prof. Distelmans, langs de andere zijde waren er meer gematigde stemmen. Voor beide pistes valt wel een en ander te zeggen. Het stond in de sterren geschreven dat, eens de huidige wet op euthanasie in voege zou treden, er na enkele jaren pogingen gingen komen om deze wet bij te schaven, of aan te passen.Euthanasie betekent tot op de dag van vandaag nog altijd dat de persoon om wie het allemaal draait, zelf moet kunnen aangeven wat hij/zij wil. In de debatten van de voorbije weken merk ik dat er heel wat mensen baat zouden hebben bij een verduidelijking van de definitie van wat euthanasie eigenlijk betekent. Heel wat mensen gaan er vanuit dat ze op dit ogenblik, als ze nog helder zijn, kunnen beslissen dat, wanneer ze dement zijn, euthanasie kunnen krijgen. Het zou wenselijk zijn mochten alle belanghebbenden klaarheid scheppen in deze materie. De bevolking moet in deze veel beter geïnformeerd worden over wat euthanasie is, wanneer een vraag daartoe kan gesteld worden, maar ook wanneer euthanasie geen optie meer kan zijn.In deze materie is er geen zwart-wit. Elke casus is individueel, is uniek. Veralgemening is hier niet op zijn plaats. Marc Moens maakt er in zijn bijdrage in de algemene pers dan ook een beetje een karikatuur van. Distelmans heeft heel wat expertise op het vlak van euthanasie en alles wat daarmee samenhangt. Het is niet omdat hij pleit voor een uitbreiding van de wet, dat hiermee de deur wagenwijd openstaat voor excessen en allerlei neveneffecten die niet gewenst zijn.De opinie van filosofe Alicja Gescinska is in dat verband interessanter, ook genuanceerder. Zij neemt een standpunt in dat een aantal vraagtekens plaatst bij de voorstellen van Open VLD. Wie zegt dat een demente niet meer kan genieten? Wie zegt dat er geen levenskwaliteit meer zou zijn bij een vergevorderde dementie? Welke arts zal bereid gevonden worden euthanasie toe te passen, zo de vraag komt? Want hier hoor je in de commentaren geen woord over. Het lijkt alsof het zelfbeschikkingsrecht van het individu heilig is, dat de persoon kan kiezen uit een aantal opties, zoals je in een supermarkt ook kan kiezen uit allerlei lekkers.Kortom, Open VLD gaat in deze materie meer dan een brug te ver. De parlementsleden van die partij die je over dit onderwerp hoort, blinken ook al niet uit in dossierkennis of inzicht op dat gebied. Vooraleer je beslist om een wet aan te passen, moet je heel goed nadenken over alle mogelijke consequenties die dat met zich mee kan brengen.Enkel door ballonnetjes de lucht in te sturen gaan we er dus niet geraken. Ik begrijp wel dat Open VLD haar standpunt ter zake wil uitdragen. Maar ik raad haar toch aan eerst alle belanghebbenden in deze materie te raadplegen, alvorens wetsvoorstellen in die zin in te dienen.