...
Doorheen zijn carrière heeft Wim Opbrouck (°1969) zich nooit willen vastpinnen op één specifieke discipline. Hij is in de eerste plaats acteur en theatermaker, en leidde van 2010 tot 2015 NTGent. Ook als zanger en presentator voelt hij zich als een vis in het water. Zijn beeldend werk bleef tot nu toe echter grotendeels onbekend.Niet dat hij zich als plastisch kunstenaar beschouwt. Met zijn expositie in het Museum Dr. Guislain wil hij onder meer aantonen wat de kracht van tekenen kan zijn. Het geheel van de tentoonstelling is een drieluik.De expositie zelf brengt een bonte collectie van tekeningen, schetsen en notitieboeken vol hersenspinsels die een inzicht in de mens Wim Opbrouck bieden, zonder enige vorm van zelfcensuur. Hoewel werken op papier dikwijls als onaf of als voorstudies worden beschouwd, schuilt hier volgens Opbrouck net de sterkte in. In slechts enkele lijnen wordt een wereld opgeroepen die nog alle invulling van de toeschouwer toelaat. Gekoppeld aan de expositie, lanceert Opbrouck een project genaamd Tekenklas, waarmee hij anderen tot tekenen wil bewegen. De Tekenklas wordt geleid door een 'voortekenaar' die zijn studenten de weg wijst. De handelingen worden van bovenaf gefilmd en geprojecteerd in de ruimte. Op die manier wordt de bezoeker in het tekenproces gezogen - en hopelijk geprikkeld om zelf het potlood ter hand te nemen.Tot slot verschijnt er in de binnentuin van het Museum Dr. Guislain een aangespoelde 'walvis' - een dier dat vaker voorkomt in Opbroucks oeuvre en in zijn ogen symbool staat voor het menselijk lijden. De walvis wordt beschilderd door Opbrouck en door verschillende organisaties die zich inzetten voor mensen in een maatschappelijk kwetsbare positie.