In het algemeen heeft een groot deel van de huisartsen (55%) een negatief tot zeer negatief beeld van de geestelijke gezondheidszorg. 27% vindt het beeld (zeer) positief. Sowieso zijn huisartsen vragende partij voor een goede relatie met de sector.
...
Op 9 februari lichtte dokter Bram Spinnewijn op de Staten-Generaal Geestelijke Gezondheid (SGGG) in Leuven de resultaten toe van een enquête die Domus Medica in december organiseerde. Thema was de ervaringen en pijnpunten van huisartsen in hun relatie tot de GGZ. Ook Artsenkrant (AK 2767) verleende zijn medewerking. 150 huisartsen beantwoordden de vragen. Gemiddeld, zo blijkt uit deze enquête, komen in 30% van de huisartsenconsultaties psychische problemen ter sprake. De variatie is wel aanzienlijk, tussen 8 en 80%. Zowat 29% van de respondenten stelde minstens eens per week in de praktijk met crisissituaties geconfronteerd te worden. Wachttijden zijn in de GGZ een bekend fenomeen en volgens Spinnewijn zelfs een reden waarom huisartsen vrijwel geen patiënten meer naar de centra Geestelijke Gezondheidszorg sturen (AK 2767). In deze enquête zegt 19% alleszins bijna dagelijks met wachttijden geconfronteerd te worden; voor 42% is dat enkele malen per week en voor 19% is het een wekelijks terugkerend fenomeen. Wachttijden hebben impact op de patiënten. 77% van de huisartsen stelt dat de problematiek hierdoor verergert, 63% meent dat het tot langere arbeidsongeschiktheid of tot invaliditeit leidt en voor 54% geraakt de omgeving van de patiënt hierdoor overbelast. Door de wachttijden ervaart de huisarts zelf toenemende werkdruk (57%) en een gevoel van ontoereikendheid (53%). Voor 55% betekent het de start van een zoektocht naar gepaste hulp. Met voorsprong vormen wachttijden trouwens de belangrijkste barrière (89%) om patiënten ggz-hulp te verstrekken. Daarna volgen de betaalbaarheid (55%) van de zorg, het onoverzichtelijke aanbod (44%) en 'onvoldoende samenwerking' (27%). Bram Spinnewijn tot slot: "Huisartsen maken onlosmakelijk deel uit van de ggz en goede ggz begint (ook) bij de huisarts. Tegelijk hebben de collega's de negatieve ervaring dat de ggz een aparte wereld is waar ze geen toegang toe hebben. Wat men in deze enquête wel als positief ervaarde, zijn de mobiele crisisteams. Hoe dan ook willen huisartsen kunnen steunen op de ggz en er goede relaties mee onderhouden."