'Films zijn voor mij een soort meditatie'

De liefde voor cinema bloeide op toen Morrens vijf jaar oud was en met zijn moeder in 1982 naar de bioscoop ging om er E.T. van Steven Spielberg te zien. "Dat moment in die donkere zaal, voor het eerst ondergedompeld in de wereld van cinema, voelde magisch aan. En dat gevoel is nooit verdwenen. Een bioscoop blijft voor mij nog altijd een bijzondere plek: je deelt emoties met wildvreemden, wordt samen geraakt, verrast of ontroerd. Die gedeelde ervaring maakt het zó uniek." "Ik heb een druk leven en het lukt niet altijd om tijd te vinden en mezelf in een boek te verliezen. Een film biedt meer houvast: het is een afgerond geheel, met een duidelijk begin en einde. Ik weet op voorhand hoelang het duurt, waardoor ik mijn agenda er gemakkelijk op kan afstemmen", zegt de psychiater. "Films zijn voor mij ook een soort meditatie; een moment van afleiding, even helemaal in een andere wereld zijn. Aan het einde van zo'n film heb je een reis afgelegd, en ben je een ervaring rijker." Morrens zegt enkele raakvlakken te zien tussen zijn interesse voor films en de psychiatrie. "Het beleven van verhalen heeft mij altijd geprikkeld. In mijn beroep als psychiater ervaar ik hetzelfde: ik word meegenomen in iemands leefwereld, denkproces en gevoelsleven. Die kwetsbaarheid van een patiënt op een authentieke manier mogen meemaken, dat is voor mij uniek", aldus Morrens, die stelt dat zijn beroep de manier heeft beïnvloed waarop hij naar films kijkt. "Ik let nu meer op interpersoonlijke verhoudingen en psychologische onderstromen. Al kan ik evengoed genieten van een simpele doldwaze 'popcornfilm'." Volgens Morrens zijn films als het ware tijdsdocumenten, die in zekere mate de Zeitgeist meedragen van het moment waarin ze zijn gemaakt. "Denk aan de periode van de Koude Oorlog waarin de angst voor het nucleaire gevaar in veel films voelbaar was. Of het Interbellum, een tijd waarin mensen hunkerden naar lichtvoetige cinema om even te ontsnappen aan de oorlogsspanningen. Een film uit die tijd kan je daarom ook nooit exact namaken, omdat je die unieke eigenheid die gevormd is door de tijd waarin het is gemaakt, niet kan herfabriceren. Dat maakt het zo'n bijzonder medium. En dat geldt niet alleen doorheen de tijd, maar ook over culturen heen. Neem nu Scandinavische films, die herken je meteen aan hun unieke gitzwarte humor." Morrens geeft aan dat hij zich aangetrokken voelt tot een breed aanbod aan films. "Denk aan Dune of Interstellar, die me op intellectueel niveau aanspreken. Dat waardeer ik enorm. Maar tegelijk kunnen ook heel eenvoudige, menselijke films me diep raken. Films die de beleving van het mens-zijn op een pure en eerlijke manier tonen, zoals Anatomie d'une chute. Die echtheid, dat kwetsbare, maakt het zo krachtig. In al zijn eenvoud kan zo'n film enorm authentiek aanvoelen. Wanneer beeld, muziek en emotie naadloos samenvallen en alles op dat ene moment klopt, krijg ik kippenvel. Dat is voor mij kunst." De mooiste omgeving om een film te ervaren is uiteraard in een luxe cinema. Het was voor Morrens daarom een speciaal moment toen hij zijn nieuwe huis kon vormgeven, en de mogelijkheid kreeg om een eigen cinema in te richten. "Ik kijk jaarlijks zeker 150 tot 200 films, vaak ook samen met mijn kinderen. Dus toen ik begon met de bouw van mijn huis stond er één ding vast; er moest een cinema in komen", zegt Morrens. "Dat gevoel wanneer ik de trapjes in mijn cinema afloop over het rode tapis-plain, met die typische sfeerverlichting zoals je die in bioscopen ziet, is magisch. De sterrenhemel aan het plafond maakt het helemaal af. En natuurlijk moeten ook de akoestiek en het scherm perfect zijn. Zelfs de zetels, precies zoals in Amerikaanse series, dragen bij aan die unieke sfeer." Ook de inrichting van Morrens' cinema ademt filmgeschiedenis. De ruimte is aangekleed met concept art van bekende films en iconische rekwisieten die werden gebruikt. Zo hangt er een originele schets van de allereerste Indiana Jones-film, en bezit de psychiater de originele pistolen die het personage Trinity gebruikte in The Matrix-trilogie, evenals de dolken uit de film V for Vendetta. "Dat zijn écht de pronkstukken van mijn collectie." Morrens gaat verder door te zeggen dat hij het ontzettend mooi vindt dat hij deze passie met zijn kinderen kan delen. "Met mijn dochter ben ik de John Wick-films aan het kijken. Echt zo'n bubbel-moment waarbij we samen in onze eigen cinema zitten. Het bracht ons zelfs naar Parijs, waar we de locaties uit de films bezochten. Dat maakt het allemaal nog betekenisvoller", besluit Morrens.