"We maakten een enorme leercurve door. Nu, tijdens de tweede golf, is er veel meer wetenschappelijke kennis over het virus. Tevens weten we dat er geen wondermiddelen bestaan maar dat dexamethason en antistollingsmiddelen bijvoorbeeld wel impact hebben."
...
Dat zegt professor Dirk Ramaekers (KU Leuven), medisch directeur Jessa ziekenhuis in Hasselt in een commentaar op de Artsenkrant-enquête. In het voorjaar overspoelden covid-19-patiënten Jessa, en bij uitbreiding Limburg. Ramaekers is dus goed geplaatst om beide golven te vergelijken. Wat hem opvalt, is dat negen op de tien directies aangeven dat hun ziekenhuis over voldoende expertise beschikte om covid-19 aan te pakken. Professor Ramaekers is kritisch. "Voor het eerst maken artsen en ziekenhuizen een pandemie mee. De bestaande noodplannen waren daarop niet voorbereid. Het ging daarin niet over virologie of IZ-planning. Dit is nog wel iets anders dan een goed covid-19-noodplan dat rekening houdt met transmissie en besmettelijkheid nu in de tweede golf." Positief is de 'enorme leercurve'. "De eerste golf trof Limburg zwaar en we hebben veel geleerd. Dat geldt voor iedereen natuurlijk. We hebben nu heel wat meer wetenschappelijke kennis in huis." Enigszins verrast is Ramaekers over de vaststelling dat vier directies op de tien een patiëntenvertegenwoordiging in de raden van bestuur overbodig achten. "Ik dacht dat we verder stonden. Dit is een vrij conservatief standpunt. Blijkbaar is de ontvoogding - 'nothing for the patient without the patient' - toch nog niet goed doorgedrongen." Evenzeer verbazingwekkend vindt hij het dat een derde van de (medische) directies het niet ziet zitten om het medisch korps een belangrijke stem te geven in de raad van bestuur. "Dat is wat eigenaardig, zeker in het licht van het wettelijk voorziene medebeheer in de netwerken." Een ware 'eye-opener' is dat zovele directies de gezondheidszorg opnieuw willen federaliseren. Dirk Ramaekers: "Allicht vindt men dat de regio's hun bevoegdheden tijdens de eerste coronagolf niet zeer kredietwaardig hebben ingevuld. De structurele complexiteit waarbij niet duidelijk is wie voor wat bevoegd is én soms zelfs tegenstrijdige beslissingen zitten daar voor veel tussen. En zeker in een gezondheidscrisis is er de noodzaak aan één beslissingsniveau, of dat nu regionaal dan wel federaal is. In de eerste golf was het een echte mengelmoes."