...
Vijf jaar geleden werden we in België en de rest van Europa geconfronteerd met een nooit eerder geziene lockdown. Het dagelijks leven viel nagenoeg volledig stil. Vanuit Italië bereikten ons de hallucinante beelden van overvolle ziekenhuizen. In Bergamo stierven slachtoffers van covid-19 eenzaam in de ziekenhuisgangen. Al snel volgden bijna identieke beelden uit Belgische ziekenhuizen, hoewel het nooit zo schrijnend werd als in Noord-Italië. Toenmalig minister van Volksgezondheid Maggie De Block beval ons met luide stem in 'ons kot te blijven'. Iedereen herinnert zich nog dat ze 'het meende'. In deze editie van Artsenkrant sluiten we een reeks van artikels af waarin we terugblikken op deze onzalige periode. We startten de reeks eind januari in eigen land met coronacommissaris Pedro Facon en eindigen vandaag met Hans Kluge die als directeur van WHO Europa een meer internationale visie geeft. Niet zonder echter een bloemetje te werpen naar Pedro Facon, die de crisis al bij al in goede banen wist te leiden in ons land. Zijn er in ons land en internationaal fouten gemaakt in de aanpak van de covid-19-pandemie? Zonder enige twijfel. Geen enkele van onze gesprekspartners van de voorbije weken trok dat in twijfel. Maar om het met een Bijbels citaat te zeggen: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen." Uit de fouten die gemaakt werden in de uitzonderlijke situatie van een nieuw, onbekend virus, moeten lessen voor de toekomst worden getrokken. Op alle niveaus wordt daaraan gewerkt, zowel in België als internationaal. Iedereen beseft immers dat een nieuwe pandemie quasi onvermijdelijk is en geen decennia op zich zal laten wachten.