...

Het Kunstuur heeft zijn turbulente start in volle coronacrisis zonder kleerscheuren overleefd. Met ruim 30.000 bezoekers werd het break-even ei zo na gehaald. Vreemd genoeg was Het Kunstuur zo ongeveer op maat van de coronamaatregelen geconcipieerd. De bezoekers bewegen zich in kleine groepjes volgens een klokmatig schema van de ene zaal naar de andere, de deuren van de zalen worden automatisch geopend zonder contact met de handen, als de ene groep de zaal verlaten heeft, komt de andere groep binnen. Op die manier kon Het Kunstuur de schade beperken: op ogenblikken dat de musea weer volk konden ontvangen moesten alleen de groepen worden verkleind van 8 tot maximum 6 personen, maar dat werd voor een stuk gecompenseerd met langere openingstijden. De tweede editie van Het Kunstuur toont een heel mooi geselecteerd aantal topwerken en loopt tot eind september. De formule is haast identiek, bekende gezichten geven commentaar bij meesterwerken uit de tijdsvork 1880-1950, een periode die impressionisme, symbolisme en expressionisme overlapt. Iconische meesterwerken zijn Het Afscheid van Constant Permeke met de boer bij het sterfbed van zijn vrouw, De dode van Eugène Laermans en het aangrijpende Obessie van Frits Van den Berghe naar aanleiding van de dood van de zoon van kunstschilder Gustave Desmet bij een treinongeluk. We zien een schimmige Gustave Desmet op de voorgrond, die zo weggeplukt lijkt uit een doek van Edvard Munch, op de achtergrond aan tafel zijn vrouw Gusta zonder aangezicht, en naast haar een lege stoel, de leegte van het verlies. Kippenvel krijg je bij dit werk! Vrolijker gaat het eraan toe bij De Likeurdrinksters die Gustave Van de Woestyne trachten te verleiden en Bonjour Ostende van Floris Jespers, waar je deftige dandy's en frivole meiden op de dijk ziet flaneren. Er zijn ook verrassingen zoals het wervelende De Dans van Xavier Mellery tegen een gouden achtergrond en De Tenor en de soprano van de Mechelse kunstenaar Alfred Ost, een briljante ode aan de operazangers, meesterlijk ingeleid door Elodie Ouédraogo. Thuisstad Mechelen is trouwens sterk vertegenwoordigd met ook vier prachtige werken van Rik Wouters en twee van Prosper De Troyer. Maar de surprise van Het Kunstuur 2 is toch wel Emile Claus met Het Hanengevecht in Vlaanderen, een meesterwerk dat voor het eerst aan een groot publiek wordt voorgesteld. Het Kunstuur is een aangename formule die duidelijk in de smaak valt van het publiek. Ook de broers Bourlon hebben de smaak duidelijk te pakken. Zij denken al aan bijhuizen in West-Vlaanderen en Limburg.