...
De 'Phyjama' bestaat uit dunne elektronische polymeerfilms waarin onmerkbare, slijtvaste en wasbare sensoren geïntegreerd zijn. De ontwerpers maakten daarvoor gebruik van de zogenaamde 'chemische dampafzetting'- methode (CVB). Hoewel de pyjama's ruim zitten, is het de bedoeling dat de sensoren soms op het lichaam kunnen drukken, bijvoorbeeld wanneer de romp contact maakt met het bed, een arm met het lichaam of ook bij de lichte druk die wordt uitgeoefend door een deken.In het totaal bevat het kledingstuk vijf textielpatches die elk een sensor verbergen. De strategisch geplaatste patches zijn onderling verbonden met behulp van nylon draden bedekt met katoen. De draden van elke patch zijn verbonden met een printcircuit ter grootte van een knop, op dezelfde plaats als een klassieke pyjamaknop.De gegevens verzameld door de sensoren worden draadloos verzonden naar een ontvanger (printkaart) met behulp van een kleine Bluetooth-zender in de knop. Er zijn twee soorten sensoren. Vier van de patches zijn piëzo-elektrisch en detecteren de constante druk. Ze laten bijvoorbeeld toe om de positie van de gebruiker ten opzichte van zijn matras te controleren om zo zijn houding te evalueren. De vijfde patch is tribo-elektrisch en detecteert snelle veranderingen in druk. Hij kan bijvoorbeeld de veranderingen in de hartslag van de drager identificeren. Idem voor het ademhalingsritme. Omdat al die factoren een cruciale rol spelen bij de kwaliteit van de slaap, zou data-analyse moeten helpen om de slaap te verbeteren. De slimme pyjama's met meerdere applicaties moeten ook bijdragen aan een betere opvolging, zowel in het ziekenhuis als thuis, van de gezondheidstoestand van de persoon die hem draagt.De Phyjama kan ook nuttig zijn voor het monitoren van oudere patiënten, die vaak met slaapstoornissen kampen, en, wie weet, om ziekten vroegtijdig op te sporen.