...
Als ik u vertel over Le Déjeuner sur l'Herbe en Olympia, gaat er allicht een lichtje branden. Victorine Meurent (1844-1927) is immers de dame die model stond voor deze schilderijen van Edouard Manet die een revolutie betekenden in de geschiedenis van de moderne schilderkunst. Poedelnaakt en onbeschaamd kijkt zij de toeschouwer recht in de ogen, alsof ze wil zeggen: "Et, alors!"De schilderijen ontketenden een schandaal en werden weggehoond door de deftige burgerij van die tijd. Tot de kunstgeschiedenis Manet en volgelingen in haar armen sloot en het stoffige academisme begraven werd. Victorine volgde zelf les aan de Academie, ze schilderde zelf, 'stond haar mannetje' (vergeef me de uitdrukking) in een mannenwereld bij uitstek, als een Dolle Mina avant la lettre. Haar levensverhaal werd neergeschreven in romanvorm door Petra Thijs die de feiten aanvult met fictie om het verhaal gestalte te geven.Een meeslepende roman is het geworden, over de moeizame weg naar emancipatie van een vrijgevochten vrouw, en dat in een boeiende tijdsvork toen de kunst, vastgereden in de symboliek van het classicisme, een revo- lutie onderging. Mede te danken aan Victorine Meurent die naakt in het gras plaats nam in het gezelschap van twee deftige heren voor een picknick onder de bomen. Zij was niet alleen model, ze inspireerde Manet en bepaalde mee hoe het schilderij er uiteindelijk zou uitzien! Dat Victorine Meurent zelf een niet onverdienstelijk schilder was die zes keer deelnam aan het jaarlijkse Salon en lid werd van de prestigieuze Société des Artistes Français, is veel minder bekend. Dat onrecht wordt door Petra Thijs uitgewist in haar debuutroman waarin figuren als Edouard Manet, Alfred Stevens, Henri de Toulouse-Lautrec en Berthe Morisot worden opgevoerd en die een mooi beeld geeft van de artistieke kringen in het Parijs van eind 19de eeuw.