...
Frédéric werd geboren in 1810 in Zelazowa Wola nabij Warschau als zoon van Nicolas Chopin, een uitgeweken Fransman, en Justyna Kryzanowska. Al vrij snel kwam zijn bijzonder muzikaal talent tot uiting. Zijn muziekleraar was zo onder de indruk van zijn vaardigheid dat hij hem een 'muzikaal genie' noemde.Op aanraden van zijn ouders trok Frédéric op 16-jarige leeftijd naar Wenen, de toenmalige bakermat van de klassieke muziek, waar de jonge pianist met zijn tweede pianoconcerto enorme bijval genoot. Wegens politieke ontwikkelingen in zijn geboorteland, met de val van Warschau voor de Russische troepen in 1830, trok hij als balling naar Parijs. Zijn Poolse identiteit en verbondenheid met zijn geboorteland bleef hij echter zijn leven lang koesteren, hetgeen in zijn meesterwerken ook duidelijk tot uiting komt.In Parijs ontmoette hij heel wat romantische kunstenaars, waaronder de excentrieke schrijfster George Sand (pseudoniem van Aurore Dupin), waarmee hij jarenlang een stormachtige relatie had.Van in zijn kinderjaren had Chopin last met zijn ademhaling. Hij had regelmatig koorts, hoestte veel en liep meerdere long infecties op. De langdurige strijd tegen zijn chronische longziekte wordt door George Sand beschreven in haar boek Un hiver à Majorque, verwijzend naar de winter van 1838 toen ze samen met hem op het Spaanse eiland verbleef waar Chopin tevergeefs op genezing hoopte. Integendeel, zijn gezondheid verslechterde. Wegens hardnekkige hoestbuien hekelde hij de tabaksrook, maar was jammer genoeg omringd door pijpen sigarenrokers, waaronder zijn eigen vader, George Sand en Franz Liszt. Zijn ziekte noopte hem om na 1845 zijn muzikale creativiteit stop te zetten.Op 17 oktober 1849 overlijdt Frédéric Chopin in zijn appartement van de Place Vendôme in Parijs. Hij wordt begraven in Père-Lachaise, met een urne waarin aarde van Poolse bodem zat. In zijn wilsbeschikking stelde hij dan ook dat zijn hart bij de autopsie zou verwijderd worden en begraven in een pilaar van de Heilig Kruiskerk in Warschau. Zijn hart wordt inderdaad uit zijn lichaam gehaald, in een vat vol cognac gestopt, overgebracht naar Warschau en bijgezet in de kerk van het Heilige Kruis. Zijn oudere zus Ludwika slaagde er in de Russische wachters aan de grens van Polen te verschalken en smokkelde het hart het geboorteland van de componist binnen.Of Chopin uiteindelijk toch aan tuberculose is overleden, is vele jaren het voorwerp geweest van discussie. Leed hij aan tbc, mucoviscidose of aan COPD met bronchiëctasieën en longemfyseem? De diagnose van mucoviscidose is zeer onwaarschijnlijk, vermits de levensverwachting van deze patiënten in het pre-antibiotisch tijdperk de 10 jaar niet overschreed. Volgens zijn wens werd na zijn dood een autopsie verricht. Hij was er immers van overtuigd dat geen van alle artsen, die hem in de loop van zijn leven behandeld hadden, ooit de juiste diagnose had gesteld. Het sectierapport van de befaamde Parijse patholoog Jean Cruveilhier ging jammer genoeg in 1871 bij een brand verloren.Kuzemko, een Britse pediater, opperde eind vorige eeuw de hypothese dat Frédéric Chopin, evenals zijn jongere zus Emilia, leden aan een alfa1-antitrypsine deficiëntie. Deze genetische aandoening gaat gepaard met afwijkingen ter hoogte van de longen, met bronchectasieën, emfyseem en chronische bronchitis, alsook van de lever, met juveniele cirrose, portale hypertensie en slokdarmvarices. Frédéric vertoonde inderdaad alle symptomen van pulmonaire insufficiëntie, maar leed ook aan vetintolerantie, intermittente diarree en gastrointestinale bloedingen.In februari 2018 verscheen in The American Journal of Medicine een artikel over de precieze doodsoorzaak van de Poolse componist. Dr. Michal Witt en een team Poolse wetenschappers, evenals leden van het Chopin Instituut in Warschau, onderzochten het gepekelde hart dat dankzij de cognac nog steeds vrij goed bewaard bleek. Ze stelden vast dat het hart met een witte, vezelige substantie is bedekt, met hier en daar kleine letsels. Hieruit concluderen ze dat de componist wellicht aan pericarditis is overleden, een zeldzame complicatie van tuberculose. Er werden van het hart geen DNA-stalen genomen, omdat het orgaan hiervoor te broos zou zijn.De precieze diagnose en doodsoorzaak van de befaamde componist blijven dus het voorwerp van discussie. Wat er ook van zij, zijn prachtige composities dragen ook de stempel van zijn strijd tegen een chronische ziekte, die hem uiteindelijk veel te vroeg fataal werd.