...
Hoewel de vele annuleringen van congressen tijdens de lente er even op leken te wijzen dat het een sober jaar zou worden voor de academici onder ons, maakten veel organisatoren snel de omslag naar online platforms met opgenomen presentaties en live vragenrondes.De dagen achter onze computerschermen werden weliswaar langer, en het gebrek aan bijpraten met collega's tijdens een koffiepauze of het niet langer door exhibitiehallen kunnen strompelen woog bij velen door. Gelukkig was er ook iets positiefs.De congressen zoals we ze kenden, waren namelijk niet zonder belemmeringen: vaak ver of duur, en niet zomaar toegankelijk voor assistenten, studenten, en onze collega's in laag- en middelinkomenslanden. Honderden en duizenden euro's per persoon, daar waar organisatoren een veelvoud uit de mouwen sloegen. Tijd weg van familie en werk - als dat al mogelijk was. De langere reizen inclusief jetlag voor congressen verder van huis? Ook dat nog... Het resultaat was een zeer ongebalanceerde groep bevoordeeld om deel te kunnen nemen, te leren, en te netwerken. De virtuele wereld is wennen, maar opent deuren en vereffent het veld, al is het maar gedeeltelijk.