...

Het ensemble Oxalys verdiept zich op haar nieuwste album in de kamermuziek van Jean Cras (1879-1932). Deze Bretoen combineerde een briljante carrière bij de zeemacht (die hij afsloot als kapitein van de beste schepen van de Franse marine) met een passie voor de klassieke oudheid en een componistendroom. Met ook een piano in de stuurcabine kon Jean Cras zijn passie voor de zee, zijn geboortestreek en het reizen, aan het muziekpapier toevertrouwen. Daarbij liet hij zich graag beïnvloeden door de culturen van de landen die hij aandeed. Verwacht van Jean Cras echter geen woeste stormen zoals William Turner ze weleens op doek bracht. Jean Cras componeert eenvoudig, gestructureerd, en toch beeldend expressief en authentiek.Met zijn oeuvre was hij, met tal van creaties in Parijs, overigens bijzonder succesvol. Blikvanger op de opname van Oxalys is ongetwijfeld La flûte de Pan, een origineel kwintet (sopraan, drie strijkers en een panfluit met zeven tonen) uit 1928 op tekst van Lucien Jacques. In het gedicht wordt de god Pan beschreven en wordt fijntjes weergegeven hoe de kostbare pijpjes door de adem tot leven komen.Met de fantastische stem van Sophie Karthäuser en het delicate kamermuziekspel van Oxalys klinkt deze partituur bijzonder fascinerend. Het kwintet voor piano en strijkkwartet componeerde Cras aan boord van een torpedojager waarover hij het bevel voerde. Het derde deel omschrijft hij als "zonovergoten levensvreugde te midden van de bonte mengeling en het gekrioel in een Arabische stad". Veel verbeelding heb je niet nodig om je door deze klanken te laten meeslepen naar verre landen en vele mooie dromen.