...
Traditioneel worden op 1 april de gekste nieuwtjes de wereld ingestuurd. Zo suggereerde een kwaliteitskrant dat we vanaf heden onze medische verslagen met emoticons zouden moeten opleuken. Een collega had dan weer te maken met patiënten die hadden begrepen dat ze zich moesten aanmelden met een koffie op de raadpleging omdat er tegenwoordig te weinig tijd is om te koffiekletsen op de consultatie van de huisarts. Maar de grootste grap kwam eigenlijk een dag later. De artsensyndicaten werden op de koffie verwacht bij de minister om de verschillende besparingsopties toe te lichten. Al zeker twee van de drie syndicaten zijn het idee genegen om na twintig jaar het remgeld nog eens te indexeren. Creëert ook een hoop budgettaire marge. Voor telefonische consulten, voor herwaardering van de huisartsenwachtdienst en nog zo wat besognes. Maar de minister zei in zijn beste Russisch: "Njet". Eigenlijk hadden we toen het aperitief al gehad. Vier professoren huisartsgeneeskunde meenden een week eerder in een communistische heilstaat te wonen. Hun pleidooi pro forfaitarisering volgde op een opiniestuk van een aanstaande collega van soortgelijke politieke gezindte. Zij schreef in Pravda, oeps, De Morgen, over een zeer oude fraile patiënt die alsnog werd geopereerd en overleed. Zeer boeiend ethisch debat rond wilsbekwaamheid en levenseindebeslissingen. Maar, beste lezer, het was de schuld van de prestatiefinanciering. Hard werken schijnt hoe langer hoe meer als proxy gezien te worden voor fraude. U zal me die niet horen ontkennen, maar wanneer de redenering verschuift van het controleren van outliers naar het a priori veronderstellen van frauduleus gebruik (en daardoor weigeren in debat te gaan over bijvoorbeeld het per akte financieren van telefonische consultaties), dan is het debat ziek. Dan is ook het systeem ziek. En dat is helaas geen grap. Voor het vrij beroep wordt deze legislatuur op die manier een beetje de dood of de gladiolen. Door ons uit elkaar te spelen rekent men op gebrek aan daadkracht. Ik hoorde van een parlementslid off the record: "Artsen? Nee, zelfs al moeten ze gratis werken, krijgen die nog geen deftige staking georganiseerd". Ik antwoordde laconiek dat we de expertise van zijn partij in die materie dan misschien maar moesten inschakelen. Ik denk dat we beiden toen een beetje groen lachten.