...
Traditionele curricula geneeskunde houden vast aan een eeuwenoud gegeven: de arts als arts, en niets anders. De arts wordt opgeleid als ware geneeskunde een vacuüm of doos: ons ziekenhuis en onze praktijk worden vaak gezien als alles wat nodig is om de patiënt in kwestie te behandelen. Alles rondom (de zogenaamde social determinants of health) en boven de doos (het gezondheidssysteem waarin wij werken) wordt nauwelijks vermeld. Kwaliteit in de zorg, ziekenhuisbeleid, volksgezondheid en internationale gezondheidskwesties sijpelen zelden door tot in de artsenkringen en wie zich daarmee inlaat, wordt geacht dit op creatieve wijze aan te leren - op het werk of van collega's buiten de directe patiëntenzorg.