Bijloke Boven

De vloer werd 1,20 meter uitgediept, het podium kwam naar voren, erachter verschenen koorbanken waar ook publiek kan plaatsnemen, en de hele zaal is nu omzoomd door lambriseringen. De Londense akoestici van ARUP en DRDH Architects zorgden voor de akoestische stap voorwaarts. Samen met de concertzaal werden ook het Café en de Foyer vernieuwd.Helaas kon het publiek afgelopen concertseizoen nog niet zo vaak kennismaken met de luistercomfortabele omgeving. Liefhebbers van klassiek, hedendaags, jazz en festivals kijken dus uit naar de start van het nieuwe concertseizoen in de Bijloke. Die feestelijke seizoensopening heeft plaats op 4 en 5 september en kreeg de naam Bijloke Boven. Daarin past een uitvoering van in C van Terry Riley uit 1964, een mijlpaal van het Amerikaanse minimalisme. In het werk geeft Riley enkele ritmisch-melodische basiscellen die op eender welke, en met een onbepaald aantal, instrumenten vertolkt kunnen worden. Naar elkaar luisteren en op elkaar inpikken is de kernidee van deze repetitieve en open partituur. Peter Vermeersch en Thomas Noël inspireren ditmaal 14 musici met instrumenten uit diverse culturen zoals oed, ney, qanun, kora en tar, tot een Gentse versie waar ook illustraties van Gerda Dendooven en tekst door Josse De Pauw aan worden toegevoegd. Pianist Alex Koo componeerde in opdracht van Bozar piano- etudes in de traditie van Chopin, Debussy, Rachmaninov of Reich. Een greep daaruit brengt hij samen met enkele im- provisaties tijdens dit openingsfestival in de Bijloke. Ook de Duits-Oekraïense pianiste Marina Baranova gaat improvi- serend op verschillende klavieren aan de slag met de muziek van Debussy in de hoop dat het publiek in de ban raakt van deze auditieve kleurenpracht en dan op zoek wil gaan naar de originelen.Ex Tempore koos voor een programma met muziek van Christoph Graupner. Deze tijdgenoot van Bach, Händel en Telemann verdient volgens dirigent Florian Heyerick meer aandacht op basis van de kwalitatief hoogstaande muziek die hij componeerde. Een bezielde uitvoering in de verrijkte akoestiek van de Bijloke zorgt ongetwijfeld voor het duwtje in de rug.