...
Het is geen verrassing om neuzen boven maskers te zien uitsteken, vaccinatie- afkeer aan te horen, of nieuwsbeelden te zien waarop sommigen wederom onbeschaamd de regels aan hun laars lappen. Media polariseren, en sociale media des te meer.Maar die media zijn er ook in Nieuw- Zeeland, waar sinds mei amper coronagevallen opduiken, of Australië, dat een nieuwe uitbraak snel controleerde, en wekenlang slechts een handvol nieuwe gevallen per dag detecteerde. In gebieden waarvan vooraf gedacht werd dat er een ongekende crisis zou uitbreken - zoals in Afrika en Zuidoost Azië - gaat het leven bijna als normaal verder. Het verschil? De nodige beslissingen hogerop, maar vooral de vastberadenheid van het volk, het gehele volk, en geen tegenstrijdige kampen, geen negen ministers, geen Zweedse illusie, geen lockdown parties. Er is veel hoop omtrent de vaccinkandidaten dezer dagen, hoop op licht aan het einde van de tunnel. De tunnel is echter nog lang: de pandemie is bij ons niet voorbij totdat ze overal voorbij is. Daarenboven blijken we collectief, als Belgen en West-Europeanen, vooralsnog relatief ongevoelig ten opzichte van de nodige stappen om deze pandemie onder controle te krijgen. Maar ondanks alles blijf ik, misschien naïef, geloven: we kunnen écht beter.